En Eski Kaybetme korkusu Gönderileri

Zaaflarımız bizim için bir kelepçeden farksız. Kimi zaman karakterimizin bile önüne geçebiliyor. Bir nesneye duyduğumuz bağlılık ve kaybetme korkusu ruhlarımızı satın alıyor.

Ruhlar DükkanıStephen King · Altın Kitaplar · 20201,581 okunma

İlişkide olduğunda her şey çok güzel başlıyor, tıpkı bir rüya gibi ama sonra içini bir korku kaplıyor: “Kaybetme Korkusu” - Ya benden sıkılırsa? - Ya beni aldatırsa? - Ya beni eskisi kadar sevmiyosa? Sonrasında birden rüya bitiveriyor. Sanki sevgiline bir büyü yapılmış gibi birden bire sana karşı ilgisizleşmeye başlıyor. Sana değer veren,

devamını oku

Türker Manavoğlu

Reklam

Nur-AL

@NurAL·

06 Ekim 2014 15:22

448 syf.

8/10 puan verdi

Ayriligin verdigi aci ve hüzün.... Sevginin ve askin verdigi heyecan ve mutluluk.... Kendine güvensizligin verdigi kayiplar ve kendine inanip güvenmenin verdigi basari.... Ve en nihayetinde kaybetme korkusu... Askin icinde ve kaybetmisligin icinde hissedebileceginiz bütün duygulari bu kitapta bulacaksiniz. "Son adim ask"i okurken kendinizi sicacik bir duyguselinin icinde bulacaksiniz..

Son Adım AşkKimberly Fisk · Martı Genç Yayınları · 2014142 okunma

Ülkü Acar Ciner

@huzursuzkitap·

25 Mart 2015 23:07

Yakınlık, uzaklıktan daha sıkıntılıdır. Çünkü her yakınlıkta kaybetme korkusu, uzaklıkta ise kavuşma ümidi vardır.

Mary Wollstonecraft

murat çelik

@Phoenix21·

27 Mart 2015 18:29

"Güç insanı yozlaştırmaz; korku yozlaştırır. Belki gücünü kaybetme korkusu."

John Steinbeck

semanur

@semanurr5·

01 Nisan 2015 16:34

''Yakınlık, uzaklıktan daha sıkıntılıdır. Çünkü her yakınlıkta kaybetme korkusu, uzaklıkta ise kavuşma ümidi vardır.'' -PRİSON BREAK

Reklam

görkem göktaş

@sogankabugu·

20 Nisan 2015 13:56

164 syf.

· Kitabı okudu

8/10 puan verdi

·

Beğendi

Çok kötü içimdeki göğsümdeki kalbimdeki ağırlık ve ezilmenin daralmanın verdiği acı. İçim yanıyor kanıyor ve ağlıyor. Ama kimse bilmiyor. Belki de bilmemeli. Sanıyorum hayattaki en acı kalp acısı. Ve işin kötüsü tedavi edecek bir merhemi de yok. Genelde zamanı geri almaktan başka çaresi de yok zaten. Hani şu aralar meşhur Ya “seviyorsan aç konuş bence” işte aynen böyle, şu dünyada hiç kimse ama hiç kimse bu şekilde içinden geleni yapamıyor. Olmuyor. Şuanda elinde bulunanları kaybetme korkusu – bir daha aynı şeyi bulamama korkusu işte neyse ne. Ama belki de haklıyız kırılan camı istediğin kadar yapıştır asla aynısı olmaz. Kırık yerler bellidir. Nasıl bir insanız ki içimizden asıl geçeni söyleyemiyoruz. Ve sonra dönüp kayıplarımıza ağlıyoruz. İnsan bir kez bulur yaşar ve o anı asla geri alamazsın. İşte tüm insanlık kaçırdığı o anların arkasından için için ağlıyor.