“Alaycılık, hayal gücü iflas edenin son sığınağıdır.” dedi Clary.
“Elimde değil. İçimdeki acıyı gizlemek için kılıç keskinliğindeki zekamı kullanıyorum işte.”
Clary cinsiyetine has hızlı haini harekete geçirdi. “Şurada oturan kızlar sana bakıyor.”
Jace, halinden memnun bir tavırla gülümsedi. “Elbette bakıyorlar,” dedi. “Ben son derece çekiciyim.”
“Alçakgönüllülüğün de çekici bir özellik olduğunu hiç duymadın mı?”
“Sadece çirkinlerden,” dedi Jace. “Dünya alçakgönüllülerle dolu olabilir ama şu anda kibirlilere ait. Benim gibi.”
"Cehenneme düşmek kolaydır ..."
"Düşünüyorum da bedenlerimiz çıplak gerçekte. Şöylece kaplanmışız düğmeli bez parçalarıyla ve bu kaldırımların altında kabuklar, kemikler, sessizlik var."
Aşkın buharlaşıp uçmadığını biliyordu. Belki solar, güneşte kalmış kemikler gibi kururdu ama asla yok olmazdı.
''...Merhametsiz kış sabahlarından önce herkesin, ayaklarını ısıtmak için birine ihtiyacı vardır. Kış aslında iki kişilik bir mevsimdir. Uyku kokan yorganlar, birbirine karışan rüyalar, sayıklamalarla uyandırdığın biri ve onun gecenin ortasında gülen yüzü… Bu, sokulmanın mevsimi. Eskiden pazarlarda satılan civcivler gibi, kemikler, eklemler birbirine geçmeli.
Kış: Bir insanın başka bir insan için yapıldığının delili...''
Clary başını iki yana salladı. ''Durma, devam et. Sanırım başkaları da var... Ne? Vampirler, kurtadamlar, zombiler mi?''
''Elbette var," dedi jace. ''Ama zombileri genellikle güneyde, uzaklarda bulursun, çünkü voodoo rahipleri orada yaşar.''
'' Ya mumyalar? Onlar da sadece Mısır'da mı takılıyor?''
''Saçmalama. Kimse mumyalara inanmaz.''
Sayfa 54Kitabı okudu
