"Öğretmen; bir kandildir, kendini tüketerek başkalarına ışık verir." sözü ne de anlamlı gelir değil mi okuyan herkese? Keşke sözler yazılmak yerine ya da bu sözler söylenmek yerine gerçekten değer verilseydi eğitimcilere. Biz nesli yetiştirecek olan eğitimcileri yok ettik neslin yetişmesi ne mümkün artık?🥺
Keşke kalbinizi de unutsaydınız, onu size asla geri vermezdim.
Sayfa 301Kitabı okuyor
"Cesaret bazen seçtiklerin değil,
vazgeçtiklerindir."
Sayfa 36 - Alfa Yayınları, 2021
Ahh keşke...
Paslı bir trene binip anneme gitsem. Bir çay koysa içsek. Sonra babam girse aniden içeri "geç oldu uyuyun" dese. Biz uyusak, çok uyusak, ÇOCUK UYANSAK...
Diyar-ı Kalb'in roman ile ilgili görüşleri ve KEŞKEleri
Okurken yorulduğumu hissettim. Beni yoran bir roman oldu.
Keşke insan nefis çukuruna böyle düşüp saplanmasaydı.
Keşke eşcinsellik uğruna aile, kadın, ahlak değersizleştirilmeseydi.
Keşke sanat tabulaştırılmasaydı.
Kütüphanede o gün yan masada bir çocuk oturuyordu burnunu öyle çekiyordu ki en sonunda biraz yavaş olsanız diye uyardım sonra vicdan azabı çektim keşke söylemeseydim diye.
Bugün sabah tam yanıma oturdu.
Hayır Allah'tan bu bana reva mı?
Kemal Sunal gibi bende borazan gibi ses çıkarıyorsun mu diyeyim?
Ya abi yeminle yok böyle bir şey. Öyle bir burnunu çekiyor ki mukus mu diyorsunuz sümük mü diyorsunuz beyninin tavanına sıçrıyor.
Onun yüzünden ne konsantre, ne baş, ne de beyin kaldı bende. İçimden küfredesim var 🤦🏼♀️🤷🏼♀️
Bir uçurumun kenarında duruyormuşum gibi hissediyordum, düşmemek için elimden tututan bir şey yoktu .
Keşke o limonları hiç bulmasaydım.
seni hiç görmeseydim seni keşke hiç görmeseydim
şu benim iki gözüm aksalardı kıpkızıl kör olsaydım
sacre-coeur’de armonik çalsaydım dilenseydim
seni hiç görmeseydim ismini hiç duymasaydım
belki kendime göre rezilce saadetlerim olurdu…
"Çocuk kısmı saklayamaz, açık eder
yüreğini."
Sayfa 33 - Alfa Yayınları, 2021
Aslında... Anlatılan hiçbir masal güzel bitmedi.
Bazen ümitvâr kılınmak istendik, ve sonucu güzelleştirdik,
Bazen hayırlısı dendi... Öyle olması için bekledik... Sonucun güzel olmasını istedik!
Diziler çekildi, filmler... Oynayanlar hep mutlu bitirdi. Yarım kalan hep biz seyirciler olduk.
Mutlu olmayı bekledik...
Keşke kendi mutluluğumuz için yalnızca seyirci kalmayıp çaba sarfetseydik...
Tevekkül de bu değil miydi?
Nedir insanlığın aradığı? Nihai nokta nedir? Para, sağlık, sevmek, sevilmek... Bütün bunları istemesinin tek bir sebebi yok mu? Aslında mutluluğa ve huzura erişmeye çalışmıyor mu? Peki mutluluk bir şeylere sahip olmakla mı gelir, yoksa sahip olacak hiçbir şey istememekle mi? Belki de doğduğumuz günden itibaren bize bu öğretilmelidir. Bir şeylere sahip olma isteğinden arınmak. Bu keşke o kadar kolay olsa.
Sayfa 7 - Destek YayınlarıKitabı okudu
Keşke hayatım onların sandığı kadar basit olabilseydi.
Sayfa 85Kitabı okudu
Şu satırlara gözyaşımı ekledim...
Anneciğim..
Sesimi iyice alçaltarak belki de hayata yönelik en büyük suçlamamı dile getirdim..
Anneciğim, keşke hiç doğmasaymışım.. Balonum gibi olsaymışım..
Sayfa 139Kitabı okuyor
