Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.31
Arkadaşlar düşmana dönüştüğünde verebilecekleri zararın limiti yoktu
Ey Shakespeare sen nelere kadirsin...
Spoisiz yorum:
Uzun zamandır gördüğüm yorumlar ve editler olsun oldukça merak ettiğim bir kitaptı fakat daha yorumun başından olumsuz bir şey söyleyeceğim.
Türü için Dark Academia diyorlar belki bu türde ilk kez bir kitap okumaktandır emin değilim ama ben kitabın içine çok geç girebildim. O zamana kadar da günlük hayatta bile kafayı Shakespeare ile bozmuş yedi tane üniversite son sınıf öğrencisinin okumak zorlayıcı oldu. Hep bir bölüm daha okuyayım diye diye iki yüze kadar geldim. İki yüzden sonra daha kolaydı benim için okuması.
Bunlara karşı sanattaki deliliği çok güzel anlatmış yazar, ayrıca bazı betimlemeleri çok iyiydi kaleminin gücü buradan belli oluyordu. Ayrıca karakterlerin, oyunlar için seçildikleri rollerde söylediği replikler hikayenin o anki akışına öyle uymuş ki bu denk gelmeler için üzerinde çalışıldığı belliydi.
Cinayet anından sonra altılı grubun yaptıkları beni cinayeti kimin istediğinden daha çok şaşırttı. Bir yerde, hepsi için geçerli bu, Shakespeare olan tutkuları arkadaşlıkların önüne geçti.
Kitap genel olarak beni anlayamadığım şekilde iten karanlık ve bütün karakterler icin düşman başına dediğim bir şekilde ilerledi. Belki Flippa hariç. Başrol Oliver bile düşünceleriyle beni deli etti. Kimden hoşlanıyorsun sen de kiminle ne yapmak istiyorsun bir karar ver diyesim geldi. Onun bu kafa karışıklığı sizi de etkiliyor, Oliver gibi hissediyorsunuz.
Karanlık rahatsız edici hislerle dolmak istiyorsanız kitap size göre.
Ben de kitabın sonundan sonra kendi teorilerimi üretmeye gidiyorum :)
SEVSEYDİ GİTMEZDİ
“Bu devirde öyle her şeye inanmayacaksın arkadaş, kimse için ağlamayacaksın. Gün gelir senin gözyaşında yüzer bunlar.”
“Eskidendi o aşklar, sevgiler, tutkular... Hepsi eskide kaldı. Artık kimin kimden çıkarı varsa o onunla beraber. Gerek sevgi gerek para, adını sen koy...”
Güzel bir deneme kitabı okudum. Bir insan deneme kitabı okurken ağlar mı? Ben ağladım işte... Yazılanların duygu yoğunluğu ile geçmişte yaşadıklarımı bağdaştırdım. Usul usul dokundu yüreğime... Evet yazarımızın dediği gibi sevseydi gitmezdi... Seven insan önce mücadele eder ve eğer ki gerçekten olmuyorsa o zaman vazgeçmek zorunda kalır... Ve ki kimse için kendimizi ve hayatımızı değiştirmemeliyiz, eğer ki değiştirirsek kendimiz olmanın dışına çıkar başka biri oluruz. Ne olursa olsun kendimizden vazgeçmeyelim. Önce kendimizi sevelim. Yazarımızın emeğine yüreğine sağlık. Sevgiyle.
#zeuskabadayı #sevseydigitmezdi #okudumbitti #yorum
Herkese selam 10/10
Hepimizin öyküleri var bu hayatta. Bazıları yaşadıkça yazılmaya bazıları ise yazdıkça yaşanmaya değer bulunan… #alıntı
Karşınızda kalemiyle yeni tanıştığım ama kitabın daha önsözünde kendisine yardımcı olan öğretmeninin yazdığı giriş cümlesinde, dibine düştüğüm canım yazarım @saydamt (Tuğba Saydam) ‘ın kitabı Hiçlik ya da
·
Puan vermedi
Selamlar. Psikiyatrist okudunuz mu? Benim okurken gerim gerim gerildiğim, Wulf Dorn'la tanıştığım kitaptır kendisi. Kitabın konusundan bahsedeyim biraz:Şiddet mağduru bir kadın hasta, psikiyatrist Ellen Rothun kâbusu haline gelir: Kara Adam tarafından izlendiğini iddia eden hasta, gizemli biçimde, iz bırakmadan ortadan kaybolur.Ardından Ellen Roth'un ilgilendiği hasta tüm gerçekleri ortaya döker.Kitapta yine Dorn beynimizle oynuyor resmen.Baştan sona soluksuz okuyacağınız bir kitap. Gerilim sevenler için harika bir eser.Ben okurken o kadar çok kişiden şüphelendim ki kimden şüphelendiğimi unuttum resmen. Kitaptaki kurgu çok iyiydi bence. Her şey birbiriyle bağlantılıydı son kısımda her şey açıklanıyordu ve tüm sorulara cevap veriyordu yazar bu yönden ekstra sevindim açıkçası. Sonlara doğru tahminlerim biraz tuttu. Tek takıldığım şey kitaptaki olayın gerçekte olup olamayacağıydı.Psikiyatrist olmadığım için böyle bi şey var mı bilmiyorum. Ama olaylar hiçbir zaman durulmadan devam ediyor ve her daim yeni bir şey çıkıyor. Her sayfayı çevirdiğimde yeni bir gerçekle karşılaşıyorsunuz. Ben çok sevdim benim için Dorn'un en iyi 2.kitabı :) İlk sıradaki kitabı zamanı gelince söyleyeceğim. Benden şimdilik bu kadar Okur kalın Hoşça kalın
Kim kimden kopya çekiyordu? Hayat mı kitaptan, kitap mı hayattan?
"Bugün 16 Kasım 1980.
Saat on altı kırk iki.
Sayın dinleyiciler, burası Radyo Şarampol!"
İlk aşkınızı hatırlıyor musunuz?
İlk gençlik heyecanlarınızı,
Lise yıllarınızı, ilk kopya denemelerinizi,
Asla bitmeyecek dediğiniz dostlukları,
Dikiş makinesi seslerini,
Mektuplaşmaları,
Defter kenarına yapılan süslemeleri,
Radyo yayınlarını,
"Okumak bana uygun tek dış etkiydi."
"Okumak bana uygun tek dış etkiydi."
Yeraltından Notlar
Düşündürücü bir kitap... İnsan altını çizdiği alıntıları durup düşünmeden edemiyor. Matruşka bebek gibi; okudukça her okurun kendinden bir şeyler bulabileceği, tek bir konu ya da olayı olmayan, yazarın hayatından da izler taşıyan bir kitap.Benim kitapta en çok sevdiğim şey:
Daldan dala az öykü az roman..
Kitap bir kahvaltıya gelmeyen Güneş karakteri ile başlıyor ve olaylar gelişiyor. Aslında olaylar pek gelişmiyor açıkçası çünkü yazar kitapta başka bir tarz denemek istemiş. Kitap boyu her karakterin neredeyse tüm hayat hikayesini okuyoruz ve daha sonra o hikayede geçen başka bir karaktere atlıyıveriyoruz. Misal veriyorum Ali köy öğretmeniydi aslen şuralıydı vs, Ali'nin çalıştığı okulda bir de hizmetli vardı Ahmet, Ahmet'i babası küçükken.. gibi gibi her karakterden başka bir karaktere atlayarak neredeyse ülkenin her köşesinde ve tüm ülke tarihinden olaylarla harmanlanmış durum hikayeleri okuyoruz.
Başlarda sevdim aslında bunu. Çünkü yazar karakter yaratmada gerçekten çok iyi ve kısacık hikayelerinde bile her karakter gözümüzde canlanabiliyor. Ama bir yerden sonra kaldığın yerden devam etmek çok zor oluyor. Bu kimdi kimden bu kişiye geçtik, bağlantısı neydi derken bir uzaklaşıyorsunuz kitaptan. En azından benim için öyle oldu. Belki yanlış bir zamana geldi, kafamın daha sakin olduğu bir gün tek oturuşta okusam çok daha fazla beğenirdim belki de.
Sonuç olarak kitabı sevdim ama bayılmadım. Yazardan 5-6 kitap okudum sanırım şimdiye kadar ve çok daha beğendiğim kitapları vardı, onların gölgesinde kaldı benim için. Yinede yazarı sevenler elbette tercih edebilir.
İyi okumalar..
Yırtıcı
Herkese Merhaba,
Yazarımızı ‘’Gothikana”kitabından tanıyorum. Gothikana’yı beğenenlerdenim ben ve yazarı takibe almıştım, bu serisinde cok beğenilen bir seri olduğunu hemen öğrendim ve heyecanla çıkmasını bekledim. Hayal kırıklığına uğramadım, beğendim sadece biraz şaşkınım ,ben çok farklı bir şey beklıyordum, karşıma beklemediğim bir konu geldi.
İlksöz: Ne kuyular var yanından geçip görmediğiniz, içi "Yusuf"larla dolu.
Babamın Bağlaması, Ucunda Ölüm Var ve Aşıklar Bayramı kitapları ile birlikte bir üçleme ve üçlemenin son kitabı. Hikâye, Ucunda Ölüm Var'ın sonundan başladığı için yorumum bu kitaptan, özellikle sonundan bilgiler içeriyor. O nedenle kitapları okumayanlar
Küçük ve bataklıklarla dolu bir köyde annesiz ve babasız, biraz asabi ablası ve onun tam tersi eniştesi ile büyür Pip. Eniştesi Joe onun en iyi dostudur ve bir demirci atölyesi işletir. Sıradan ve geçim sıkıntısı ile dolu, alt tabaka bir hayat yaşarlar. Pip bir gün kendi kendine bir maceraya atılır ve köy mezarlığına gider. Burada kaçak bir mahkumla karşılaşır ve ona yardım eder. Fakat bu durum onu çok korkutmuştur. Uzun yıllar boyu bunu kimseye anlatamaz.
Bulunduğu köye yakın bir yerde çok varlıklığı ve yaşlı bir kadın vardır ve Pip'i yanına çağırır. Pip düzenli aralıklarla bu kadını ziyaret etmeye başlar. Kadının ve evinin inanılmaz garip ve hüzünlü bir hikayesi vardır.
Bu evde bir de Pip yaşlarında Estella adında bir kız vardır. Yaşlı kadının evlatlığı olan Estella'ya çaresizce aşık olur Pip.
Bir gün Pip'in evine bir avukat gelir ve kendisine çok büyük bir para kaldığını söyler. Fakat kimden kaldığı büyük bir sırdır ve sorulması yasaktır. Pip, ablasını ve eniştesini bırakarak Londra'ya bir beyefendi olarak eğitim almaya gider.Zira artık ailesinden ve cahilliklerinden çok utanmakta ve onlar olduğu sürece Estella'ya yaklaşamayacağını düşünmektedir. Artık Pip'i birçok olay beklemektedir.
Ama Pip düşündüğü gibi mutlu olamaz.Yıllar sonra bir gün kendisine bu yatırımı yapan kişi ortaya çıkar ve Pip'in hayatı baştan ayağa değişir.
Pip başladığı noktaya geri döner.
