Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.27
Hikaye Hırsızı
İyi yazarlar ödünç alır, büyük yazarlar çalar.
Hiç kimse senin hayatını yaşayamaz.
Senden başka hiç kimse senin yaşamına sahip çıkamaz.
Kendi öykünü yalnızca kendi özgün sesinle anlatabilirsin.
Son zamanlar da sıkca karşıma çıkıyor du,okumasam olmazdı.Burada reklamın önemi ön plana çıkıyor tabiki. Stephen King'in de
Mükemmel bir gerilim kitabı
Yazarın ilk kitabı olmasına rağmen ben çok çok başarılı buldum. Okurken kitabı elimden bırakamadım ve sonuç olarak 1 günde okuyup bitirdim. Hemen yazarın ikinci kitabı olan Yitik Kızları da sipariş verdim. Bu aralar gerilim kitaplarına takmış bulunmaktayım. Nefes almadan gerilim kitabı okumak istiyorum. Kitap ilk yavaş bir tempoda başlıyor sonradan akıyor. Kitabın konusuna gelirsek:
Başarılı ressam Alicia Berenson, kocasının suratına 5 kez ateş ederek öldürüyor. Sonrasında sessizliğe bürünüyor. Kocasını, öldürdüğünden beri ağzından tek kelime çıkmıyor. Psikolojisinin iyi olmadığı gerekçesi ile Alicia hastaneye yatırılıyor ama tüm tedavilere rağmen konuşmaya başlamıyor. Hastaneye yeni gelen psikoterapist Theo Faber, Alicia’yı konuşturabileceğine inanıyor ve olayın iç yüzünü aydınlatmak için harekete geçiyor.
Kitapta bir karakter var, benim için taaam bir hayal kırıklığı oldu kendisi. Kitabı okuyanlar anladı kimden bahsettiğimi. Sen ne biçim insansın ya. Uğradığın ihanete rağmen nasıl susup oturdun. Bunu kabullendin aklım almıyor. Tam bir ezik. Başta çok güçlü görünmüştü gözüme sonradan nasıl bir korkak olduğunu anladım…
Hemen hemen gidin bu kitabı okuyun ve sizde bu karakterden nefret edin. Beni yalnız bırakmayın lütfennnn
·
Puan vermedi
Annesi,öğretmeni ebevynlik rölündeki insanların hepsi çok kaliteli bir mozaik oluşturmuş.Bu ortamda beslenen çocuk en kötü ne olabilir ki ? Kesinlikle kendisine,çevresine ,canlıya cansıza faydalı bir insan bir birey olur. Peki ben bunu ne ile kıyasladım ? Kendi ailem ve çevremle.Ben kimden neyden nasiplenmişim? Misal amcam gelinini döven bir adamdı !!! Gelini dediğimde kardeşinin kızıydı
Düşündüm, "İçimdeki Kenan Ülkesi" ile ilgili ne yazabilirim diye. Çünkü o kadar duygu yüklü bir kitap ki. Sanki ne yazsam az kalacak ve yeterince bende bıraktığı hisleri sizlere aktaramayacağım. Bu yüzden, kitaptan alıntılar (ki neredeyse tamamını çizdim) bırakıp biraz sizlerin merakına sunacağım.
Kitap çok dingin. Okuyunca bir rahatlama hissediyorsunuz. Aynı zamanda isyankar. Ama kabul edilmiş bir isyan ve yenilgi. Tasavvufi yönü çok kuvvetli. Aşkın da ayrılığın da kimden geldiğinin farkında yazar. İnsanın okuyunca Hacer olası geliyor. Öyle naif öyle samimi bir serzeniş...
Hadi o zaman birkaç alıntı ile kitabı anlatayım ben size...
"Yaşanmamış anların korkusu kalbe düştüğünde, her umut çarelenir."
"Üç gün bile yaşayamayacağı dünyada, günahları hariç her şeyi sahipleniyor insan; bir kendini sahiplenemiyor."
"İnsan bu ... hep kendine eder. Kimine göre kader, kimine göre keder...."
"Aşk esaretti; kadere kelepçeli..."
"Vakti gelince oluyor her şey; ne bir an önce ne bir an sonra... Beklemeyi öğreniyorum, sabrın tezgahında..."
Keyifli okumalar dilerim...
!spoiler içerir!
Nedense 
Perihan Mağden'in bu kitabını korkarak, ürpererek okudum. Kitabın diziye özel baskısının arka kapağında yazan cümledeki gibi: "Kırık bir kalbin romanı, aynı zamanda tekinsiz bir gerilim." O tekinsizlik yoğun ve başarılı bir şekilde nakşedilmiş.
Anne ile kızının kaçış hikayesi bu. Romanın adını herkes kendine göre yorumlayabilir.
Yusef Masadow / İçimdeki Kenan Ülkesi
Bazen yaşadıklarımız bazen ise yaşayamadıklarımız için pişmanlık duyarız. Pişmanlıklarda hayatın izlerini, bu izlerde de hep birilerini buluruz. Yolu aşka düşen birinin değişiminde; hissettirdiği huzur ve mutluluğun yanında bazen kavuşamamanın, bekleyişin ve sabredişin haykırışı da vardır.
Hayat sadece kendi hamlelerimiz ile değil yanımızdaki ve karşımızdakilerin davranışlarıyla da şekillenir. #İçimdekiKenanÜlkesi yolculuğunda; kimin öğretmen olacağını ve kimden neler öğreneceğimizi bizlerin bilemeyeceği gibi sevmeyi ve kavuşamamayı, ölümün ve doğumun sancısını, yolu aşka düşenlerin çektiği acıdan Allah’a sığınmasını okuyoruz.
Bir çocuk oyunu olan #TaşKağıtMakas ‘ın aslında hayatı yansıttığını, bazen güçsüz halimizle bile kazanabilirken bazen de güçlü olduğumuzda bile yenilebileceğimiz gerçeğiyle yüzleştiriyor.
Çocuklar ömrün kısa olduğunu bilmeden tadına varır yaşamın. Masumiyetleri, dünyalarının kötülükten uzak ve tertemiz olması umutlu yarınlarına yol almalarını sağlar. Nerede biter hayaller? Nerede sonlanır masumiyetler? Pişmanlıklar nerede başlar? Bir şekerle mutlu olan çocuğu büyürken nerede bırakırız?
Sevdiğinsiz bir hayata alışmak, onu kaybetmekten korkmak ne büyük bir sızıdır. Dağlara taşlara haykırırsın; sesin duyulsun, ıstırabın son bulsun diye. Bu haykırışlarda öğrenilecek çok şey var.
Şiirsel bir üslupla yazılmış, tasavvuf ve aşk yoğun olsa da bazen felsefi cümleler bazen kişisel gelişim karşılıyor sayfalar arasında okurlarını. Hızlıca okunacak değil yavaş yavaş ve özümsenerek okunacak bir kitap.
Keyifli okumalar…
İSTİSMAR GERÇEĞİYLE YÜZLEŞMEYE HAZIR MISIN?
Bir insanlık suçu olan istismar, kime yapılırsa yapılsın, kimden gelirse gelsin fark edilmeli, hiçbir türlü göz ardı edilmemeli. "Kol kırılır ama yen içinde kalmaz!" diyor Nuray Toprak. Bir polis ve duyarlı bir anne olarak Çocuk Şube'nin içinde şahit olduğu gerçek hikâyeleri anlatıyor, bütün çıplaklığıyla... Eğer hazırsan bu kitap senin için yazıldı; fark etmen, elini taşın altına koyman için..
Yollarımız senin yüksek lisans öğrenciliğin sayesinde kesişti. Tanıştığımızda ve yaşam hikâyeni dinlediğimde; "Başarılı bir Türk kadını, böyle azimli ve hedefine giden yolda işte böyle kararlı olmalı." diye düşünmüş ve seninle çok gurur duymuştum. Yaşam süreci içerisinde hem akademik başarın hem de toplumsal yaşama, mesleki ve akademik deneyimlerini sade ve çarpıcı bir dille aktarman beni daha da onurlandırdı. Yeni eserini zevkle okudum, belki okurken zaman zaman acı ve hüzün verdi ama ne yazık ki bunlar yaşantımızın bir gerçeği, halının altına süpüremeyiz. Bunlardan gerekli çıkarımları yaparak yaşam yolunda daha da duyarlı olmak toplumsal görevimiz.
Prof. Dr. ŞEVKİ SÖZEN
...Arka kapaktan
“Biz Allah içiniz ve muhakkak Ona rücu edeceğiz.”(Bakara, 2/156)
Bu roman Mevlana'nın Horasanlı çağdaşı Feriduddin-i Atara ait... "Şairin sesi nerede ve kimden akis bulur bilinmez" derler.
İtalyan kökenli Kanada vatandaşı Mauro Martinoya da bu avaz ulaşır bir şekilde. Sonuçta o da bir kuştur, Simurg misali...
Eserin akışında bahsedecek olursak, bir gün kendisine bir Kuran-ı Kerim hediye edilir. İçinde, "herkesin kuşunu kendi boynuna doladık" yazılıdır. Ve başlar kendindeki o kuşla aramaya.
Yolda öğrenir, uçmak sadece kanat istemez. Kimileri de tırtıl tabiatlıdır aslında, kelebeğe evrilmedikçe uçamaz...
Eserin özüne bakacak olursak yine O’nun huzurunda toplanacağız. İşte bu içtima, bu toplanma bir rücudur. Bu rücu, irademiz dışında olacaktır. “Döndürülmek” tabiri bize bu dersi verir.
Şebnem İşigüzel'in Venüs kitabından sonra özellikle Serpil'in önerisi ile okudum. Kitaplar çok pahalı artık güç yetmiyor, bir uygulamadaki kampanya ile kendi fiyatından daha ucuza aldım. Böyle durumlarda altın bulmuş gibi seviniyor insan.
1876 yılında Gözyaşı Konağına sürgün gelen, kimden hamile kaldığını bir türlü ailesine söyleyemeyen Emine'nin hikayesini okuyorsunuz kitabın sonuna kadar.
Ben Venüs'ü daha beğenmiştim sanırım. Bu kitapta çok fazla önerme çok fazla hikayeden büyük laflar vardı. Evet bir çoğu güzeldi ama bir süre sonra "offf yeter" diyorsunuz ya da bu sıralar bu önermelere açık değilim.
Hikaye ile birlikte o dönemin siyasi ortamı da romanda yer alıyor. Gerçi yazar bu siyasi konulara pek fazla girmiyor, kısaca değinip geçiyor. Daha çok toplumun değer yargılarını, erkeklerin baskısını, kadınların haktan hukuktan yoksunluğunu, erkek hegemonyasını dile getiren bir kadın hikayesi anlatıyor.
Kısa ve herkesin anlayabileceği türden yazması okunması için o zamanları kolaylaştırmış.
Diğer kitaplarını da okuyacağım bir yazar oldu Şebnem, kalemine sağlık. Sevgiler.
Merhabalar size çok severek okuduğum bir kitap ile geldim ne yazsam eksik olucak bir solukta bitirdim kesinlikle tavsiyedir hayattan ders çıkartılabilir bir hikaye şiddetin ne kadar hayattımızını mahvettiği sevgi görmeyen çocukların topluma uyum sağlayamaması içlerinde hep bir burukluk olması hepsini yazar çok güzel işlemiş okurken beni etkisi
352 syf.
7/10 puan verdi
Çok uzun süre önce okuduğum bir kitap. Lisans dönemimde ikinci sınıf öğrencisiyken okumuştum. Açıkçası kitaba dair aklımda pek detay yok, çünkü yazar Roma’ya dair yorumlarını tarihçi kimliğinden çok arkeolog gözüyle ve marksist ideoloji üzerinden getirdiği için kitaba ısınamamıştım. Ayrıca ders kitabı olarak okutulduğu için severek okuduğum
Pekala, itiraf etmem gerekiyor ki bu ay okuduğum iki Martı Yayınları kitabını sevmeyince üçüncüsünden çok bir umudum yoktu. Ama aksine okurken aşırı keyif aldım.
Özellikle üç Bassette kızlarının o eglenceli diyaloglari ve birbirinin bağlantısı olan ilahi güçlerinin gücünden.
Fantastik kitaplarda çok karmaşık betimlemelere gelemiyorum lakin bu
Asa'nın dilinden bir yolculuk
Sevgili Dostlar,
Ramazan ayında okuma planımıza aldığımız, ayın manevi hazzına uygun ve güzel bir tasavvuf kitabı olan bir kitabın incelemesini yapmak istiyorum.
Kitapta içerik olarak Muhammed Şemseddin yani Emir Sultan’ının hayatında bizleri yolculuğa çıkartıyor yazar. Emir Sultanın gençliğinden vefatına kadar ki hayatını, bir asanın ağzından
272 syf.
7/10 puan verdi
Baştan belirtmek isterim ki kitap beni hiç sarmadı/saramadı. Bitirmek için büyük bir mücadele verdim diyebilirim. Kardeşleriyle kıyaslandığında ( örneğin Fahrenheit 451, 1984 ya da Otomatik Portakal gibi) çok geride kaldığını söyleyebilirim. Konusuna gelirsek kısacası insanların insani duygulardan ve yaşayıştan yoksun ve her şeyin bir kontrol altında olduğu bir yaşayışın hüküm sürdüğü bir düzenden bahsetmektedir. Konu itibarıyla etkileyici. Beni sarmayan kısmına gelirsek şunları söyleyebilirim. Dili hiç akıcı değildi, okurken insanı yoran bir üslubu vardı, dildeki etkileyicilik yok gibiydi. Can alıcı cümleler mumla aranır durumdaydı, kitabın başından sonuna kadar alıntı yapılabilecek bir cümle ya da bir bölüme neredeyse denk gelemedim. Kurgu kısmında ise ana karakterler ile yardımcı karakterleri ayırt etmekte gerçekten büyük bir çaba sarf ettim, ortada net bir olay örgüsü yok gibi. Belki de haksızlık ediyorum da. Kitabı olduğum mekan ve kitabı bitirme süresinin uzun sürmesi de bu olumsuzluklara katkı sağlamış olabilir. Elime alıp tekrar okumayı göze alabilir miyim, hiç emin değilim. Kitapla ilgili bazı okuyucu yorumlarını okuduğumda daha çok hayrete düşüyorum. Eminim yazarın kendisi bile bu kadar derin analizleri ve mesajları okusaydı kimden ve hangi kitaptan bahsettiği konusunda bir tahminde bulunmakta zorlanacaktı. Tavsiye konusuna gelirsek okuyun derim, okumadan karar veremezsiniz. Belki beğenirsiniz.
Öncelikli kitap baştan sona akıcı kolay okunabilir bir kitap ve kitap sizi sıkmıyor ama içinizi sıkıyor diyebilirim :) çünkü sürekli ölümden bahsediyor ve bir idam mahkumunun öleceği zamanı beklerken düşüncelerini yazmasından ibaret bu sebeple sanki siz o ölüm anını bekliyor muşsunuz gibi hissediyorsunuz ve bu sebeple kitabı bitirmek istemedim çünkü hani ölüm anı gelsin hiç istemedim ama ne yaparsak yapalım bu ölüm insana bir anda geliyor ve buna ne kadar hazırım diye beni sürekli düşündüren bir kitap oldu benim için. Kendimi o kadar dünyaya bağlı o kadar ölmeyi unutmuş biri olarak gördüm ki ölüm düşüncesi beni o derece sarstı. Önümüzde bir ölüm var bu kesin bir şekilde gelecek ve siz ne zaman öleceğinizi bildiğiniz bir gün için hazırlık yapıyorsunuz ve kendinizi nasıl kontrol edeceksiniz nasıl buna hem gönülden hem fiziki olumlu bir karşılık vereceksiniz insan nasıl bir hale gelmeli ki o ölüm anı geldiği an sanki ölüm ondan hiçbir şey alamayacak durumda olsun. O huzuru nasıl sağlamalı gerçekten zor iş.
İşte yaşama nedenimiz. Ölüm anını beklemek, ölüm anını beklerken hangi duyguya sarılacaksın, kimden yardım isteyeceksin, kim seni o halden kurtarabilir, o hayatın bitmiş olan zamanını kim geri verebilir, neye sarılmalı işte bu düşüncelerle insan o hayatta neyin önemli neyin önemsiz olduğunu tekrardan hissetmesi öğrenmesi ve buna bütün kalbiyle inanıp bu şekilde yaşaması gerekiyor ve insan için Allah’tan başka her şey boş ve önemsiz geliyor. Necip fazılın dediği gibi “Azrail’e hoşgeldin diyebilmekte hüner”.
