Yemek seçmezdi.
Aşçılara özel istekte bulunmazdı. Ne pişirilirse, onu yerdi.
Kuru fasulye severdi.
"Tadına okulda alıştım" derdi, bıkmazdı.
Bamya severdi.
Patlıcan kızartma severdi.
Karnıyarık severdi, pilava karıştırarak yerdi.
Çankaya mutfağında etli yemek ender pişerdi.
Biftekmiş, pirzolaymış, bu konuda tek satır hatıra bile
Yalnızlık.. tekli yalnız ve çoklu yalnızlık.. Hep yalnızlık
Sabahları cadde tarafında yer alan apartman kapısından anonim bir yalnızlığa çıkıyor, akşamları ise avluya bakan mutfak penceresinin önüne yerleştirilmiş masaya oturup, karşı evlerde yoklama verir gibi art arda yanan ışıklarla birlikte kolektif bir yalnızlığa dönüyordum
Sayfa 11Kitabı okudu
Birbirleriyle bile konuşmadan, sessizce yürüyerek Arsa'ya girdiler. İçeride top oynayan çocukların çığlıkları yükseliyordu. Sonra da bir grup çocuğun "Yaşasın" diye bağırdıkları duyuldu. Macun Derneği üyeleri yeni başkanlarını kutluyorlardı. Arsa'daki çocukların hiçbir şeyden haberleri yoktu. Bu Arsa'nın, bu bir avuç toprak parçasının belki artık ellerinden alınacağını da bilmiyorlardı. Onlar için sabahları Amerikan bozkırı, öğleden sonra Macar ovası olan, yağmur yağarken deniz, kış aylarında Kuzey Kutbu haline gelen, onların çocuk ruhları için sonsuzlukla, özgürlükle, coşkuyla eş anlamlı olan, onları eğlendirmek için kılıktan kılığa giren bu dost toprak parçasını, yani iki evin arasına sıkışan bu ufacık engebeli Arsa'yı belki artık sonsuza dek yitirmişlerdi.
Sayfa 103 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Onlar için sabahları Amerikan bozkırı, öğleden sonra Macar ovası olan, yağmur yağarken deniz, kış aylarında kuzey kutbu haline gelen, onların çocuk ruhları için sonsuzlukla, özgürlükle, coşkuyla eşanlamlı olan, onları eğlendirmek için kılıktan kılığa giren bu dost toprak parçasını, yani iki evin arasına sıkışan bu ufacık engebeli Arsa'yı belki artık sonsuza dek yitirmişlerdi.
Böylece ekim kendisi için hayatında bilmediği, tanımadığı bir mutluluk dönemi oldu. Bu ay, sabahları sisler, sisleri yırtan canavar iniltileriyle vapurlar baharı andırır gibiyken, birden bütün mevsimlerin renkleriyle can çekişip sonunda siyah bir kış akşamıyla bunalan günler ile kendisi için edebiyen hatırasında yer edecek bir sonbahar ayı oldu.
Sayfa 256 - koridor yayınlarıKitabı okudu
Her sabah cesedimi ensesinden tutup ayağa dikmek, sonra ondan önünde duran günü neredeyse başına silah dayanmışçasına yaşamasını istemek, ne kötü bilsen... Kaygılar sabahları başlıyor. Sabah, yoğun bir aydınlık, beyaz bir körlük... Yüzlerce gözün önünde çırılçıplak kalmak gibi bir şey... İstiyorum ki bu gece -ya da herhangi bir gece- hiç bitmesin. Bu yağmur hiç dinmesin ve sen, dalıp gittiğin karanlıkta sinemanı seyredip dur. Ben hep içimde, inimde kalayım, vahşi bir hayvan gibi... Ucunda yazlar olmayan uzun kış uykularına dalayım...
Sayfa 64
ben seni kış sabahları sokakta
bağıran bir simitçinin. gözündeki
umut kadar sevdim
ben seni bir dilencinin
kucağındaki ağlayan bebeğin göz yaşı kadar sevdim
ben seni hep sevdimde sen nerdeydin
😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔
YIL BAŞI ÇAVUŞU ( LÜTFEN SONUNA KADAR OKUYUN ) MUAZZAM BİR HİKAYE....
Çocukluğumun geçtiği küçük ilçemizde genel olarak mutlu bir yaşantımız vardı. Öyle ya; ülkemiz bir cihan savaşı geçirmişti, savaşta başarılı olmuş, düşmanları yurdumuzdan dışarı atmış, bağımsızlığımızı korumuştuk.
Cihan Savaşından çıkalı hemen hemen 10-15 yıl geçmişti. Savaş bizleri yoksul ama gururlu bırakmıştı. Belki inanılmaz ama babası veya
Onlar için sabahları Amerikan bozkırı, öğleden sonra Macar ovası olan, yağmur yağarken deniz, kış aylarında kuzey kutbu haline gelen, onların çocuk ruhları için sonsuzlukla, özgürlükle, coşkuyla eş anlamlı olan, onları eğlendirmek için kılıktan kılığa giren bu dost toprak parçasını, yani iki evin arasına sıkışan bu ufacık engebeli Arsa'yı belki artık sonsuza dek yitirmişlerdi.
Sayfa 103 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
"Arsa'daki çocukların hiçbir seyden haberleri yoktu. Bu Arsa'nın, bu bir avuç toprak parçasının belki artık ellerinden alınacağını da bilmiyorlardı. Onlar için sabahları Amerikan bozkırı, öğleden sonra Macar ovası olan, yağmur yağarken deniz, kış aylarında kuzey kutbu haline gelen, onların çocuk ruhları için sonsuzlukla, özgürlükle, coşkuyla eşanlamlı olan, onları eğlendirmek için kılıktan kılığa giren bu dost toprak parçasını, yani iki evin arasına sıkışan bu ufacık engebeli Arsa'yı belki artık sonsuza dek yitirmişlerdi."
Sayfa 103