"Puslu ve sarı bir çin sabahı gibiyim bazen
Sağım solum kış,şehir,
Üstüne ay mavisi düşmüş bazen uzak nehir...
Dünya bana göre bazen,bazı zehir..."
Sayfa 22
Bir Gün Mutlaka
Bu gün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu
yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür
gümbür bir telaş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne
güzel, düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz
kimse gel otur demedi bana
hep git, hep defol
Hep öfff kim bu serseri
hep çalış dediler hiç iş
hep öğüt verdiler hiç us
hep yıkan dediler hiç su
bi' kar karambol kış günü
iki tavuskuşunun katline ferman yazıp aç midemle
Gülhane Parkı'nda pişirip yediğimden
fişlediler karakol karakol
"bu gece bi' Mercedes teybi nasip eyle şair abüü
aynasızların eline düşürme
karakolda öttürme
dişlerimi avcuma döktürtme şair abüü
bu şiiri gözün gibi koru
İzmarit parıltısı
kimselere sansürttürme şair abüü
Ils Sont Eux
Ağır ceza reisi duruşmaya girerken
safir bir göz yapışıyor kırmızı yakasına
kırmızı yakaları var yargıç cübbelerinin
Fransız ihtilalelinden kalma.
Burslu okuduğu yıllardan kalma ceza reisinin
garip bir tarafı var
kaşlarını çatınca bir çocukluk
dolduruyor yüzünü
ürkünç bir uğursuzluk
gülümsediği sıra.
Garip bir tarafı var valinin
makam arabasına
Sayfa 34Kitabı okuyor
KARLI BİR HAVA, AĞIR ÇEKİMLE
KARLI BİR HAVA, AĞIR ÇEKİMLE
Madem borcum kalmadı kendimden başkasına
artık kelimelerden bir şey bekleyebilirim
zorlu kış, yüksek rakım, ağır bir poetika
yazmak cılız bahanesi değil mi yaşamanın
ben de kovduğum sesleri geri çağırabilirim
Kovulmak için geldiğimiz çürük çarık bir dünya
yanlış tab edilmiş günler, yön değiştiren mevsimler
bir el daha oynasam hayatla, kimin umurunda
gökyüzü üstüme silkelerken bembeyaz yerlerini kuşatılmış yeryüzü hallerinden geçiyorum
ben de silkeliyorum gökyüzüne doğru bu şiiri
Sen de yaşamadığın ne varsa al getir buraya
konuştuğundan daha fazla şey söyle
yorulan her şair gibi
kafana ne dolduysa o uğultulu boşluktan
getir, hayatla ben düşman kardeşler gibiyiz hâlâ
benim ağrılarım yanlış sarılmış bir kırıktan
harfleri eskimiş olmaktan onun da diz ağrıları
Söyle hangi şair nasibini almaz bu can sıkıcı kıtlıktan.
Sayfa 63
Annem de çok severdi bu şiiri ama “bulanmadan, donmadan akmak” kısmına katılmazdı. “Yeryüzünün bütün suları bulanır, geçtiği yerlerin kiri, pası, çamuru, suyun saydamlığını bozar. Kış güçlüyse donar. Önemli olan bulanmamak, donmamak değil, akmaktır. Su akabildiği sürece, yeniden temizlenmek, soğuğun donduruculuğundan kurtulmak umudu vardır. Kimse saf, kimse masum değildir. Yaşayan kirlenir; önemli olan safiyeti, masumiyeti yaşamın amacı haline getirmektir. Aslolan yaşamdır. Yaşam olduğu sürece saf olmak, masum olmak umudu da vardır.” Babam bu düşünceye karşı çıkmıştı. “Suyun özü temizdir” demişti, “insanın özü de. Önemli olan, bunca kötülüğe, bunca zalimliğe, açgözlülüğe karşı özümüzü koruyabilmek. Dünyanın en zor işi bu. Gündelik hayat acımasızlık çarkı üzerinde dönüyor. Bizi o masum özümüzden uzaklaştırmak için hayat birbirinden parıltılı ilişkiler sunuyor: Yalanla, sahtekarlıkla, bencillikle cilalanmış ilişkiler…
Ahmet Muhip Dıranas
Kar Şiiri
Kardır yağan üstümüze geceden,
Yağmurlu, karanllık bir düşünceden,
Ormanın uğultusuyla birlikte
Ve dörtnala, dümdüz bir mavilikte
Kar yağıyor üstümüze inceden
Sesin nerde kaldı, her günkü sesin,
Unutulmuş güzel şarkılar için
Bu kar gecesinde uzaktan, yoldan
Rüzgâr gibi tâ eski Anadolu’dan
Sesin nerde kaldı? Kar içindesin!
Ne sabahtır bu mavilik, ne akşam!
Uyandırmayın beni uyanamam.
Kaybolmuş sevdiklerimiz aşkına,
Allah aşkına, gök, deniz aşkına
Yağsın kar üstümüze buram buram
Buğulandıkça yüzü her aynanın
Beyaz dokusunda bu saf rüyanın
Göğe uzanır -tek, tenha- bir kamış
Sırf unutmak için, unutmak ey kış!
Büyük yalnızlığını dünyanın.
Henüz 36 yaşında vefat eden genç şair Orhan Veli’nin ölümü hissedercesine yazdığı ‘’Ölüme Yakın’’ adlı o şiiri…
Bakma fakirmişim, kimsesizmişim;
-Akşamüstüne doğru, kış vakti-
Benim de sevdalar geçti başımdan.
Şöhretmiş, kadınmış, para hırsıymış;
Zamanla anlıyor insan dünyayı.
Ölürüz diye üzülüyoruz?
Ne ettik, ne gördük şu fani dünyada
Kötülükten gayrı?
Ölünce kirlerimizden temizlenir,
Ölünce biz de iyi adam oluruz;
Şöhretmiş, kadınmış, para hırsıymış,
Hepsini unuturuz.
***
Orhan Veli - Ölüme Yakın
2023 böyle geçti
(Satır sonlarında yazanlar bitirme tarihi ve saati)
2023 kitapları : 307
OCAK
1. Charles Bukowski - Kapalı Bir Kapıdır Cehennem 01.01.2023
2. Charles Bukowski - Bana Aşkını Getir 02.01.2023 18.26
3. Can Yücel - Maaile 04.01.2023 19.30
4. Can Yücel - Portreler 05.01.2023 18.35
5. Edip Cansever - Ben Ruhi Bey Nasılım? 05.01.2023 23.36
6.