Doğumdan ölüme, pazartesiden pazartesiye, sabahtan akşama tüm faaliyetler düzenlenmiş bir örnek hale getirilmiştir.Böylesi bir düzenin ağına düşen kişi insan olduğunu, tek bir birey olduğunu nasıl hatırlar ?Düş kırıklığıyla, üzüntüyle sevgi özlemi, hiçlik ve ayrı olma korkusuyla doluyken yaşama şansına bir kez sahip olduğunu nasıl aklına getirebilir?
Sayfa 38Kitabı okudu
Hayatı bir birey olarak ve estetik yaşamak kadim medeniyetimizin şiarıdır.Hakkıyla yaşamak bir cesaret işidir. "Nehrin"yarmak ikiye bölmek kökünden köprü anlamındaki "cisrin" de cesaretle aynı kökten geldiği dikkate alındığında bir nehri köprü üstünden geçmenin bir cesaret işi olduğu gibi doğum ile ölümün ikiye ayırdığı hayatı yaşamanın da o kadar cesaret işi olduğu görülür. Her bir kişi köprüden tek başına geçer ancak bu geçiş alelade değil insan olmaklığa yakışır bir biçimde estetik olmalıdır.şlŞuurlu hayat!
Empati üzerine
"Eğer bu benim başıma gelseydi, benim kişiliğim ve mizacım sayesinde bu kadar kötü olmazdı; ama o kişi, kendi kişilik özelliklerinden ötürü kötü bir deneyim yaşadı. "
Gerçek anlamda başkalarının duygularını ve koşullarını anlamak ise birey olarak diğer kişinin varlığını ve karakterini de içinde barındırır...
Sayfa 158Kitabı okudu
Bilinçli niyetleri ne olursa olsun, çoğu insan bakım verenlerinin olumlu ve olumsuz özelliklerine sahip olan eşlerden etkilenir ve tipik olarak olumsuz özellikler daha etkilidir.
Ne de olsa bu kişi, bireyin tüm hayatı boyunca sevgisini arzuladığı kişilere çok benzeyecektir. Tüm potansiyel partnerler arasında en acı verici ve kafa karıştırıcı üstü kapalı anıları tetikleme olasılığı en yüksek olan birey ile evlenmek için dayanılmaz bir şekilde çekim duyarız.
Sayfa 270Kitabı okudu
Gelişimin getirdiği değişim
İnsanın doğuştan bir kişilik geliştirme, gözlemleyen bilinç geliştirme potansiyeli vardır. Aile ve okul onun birey olarak gelişmesine fırsat verirse kişi kendi seçimlerini, hayatını yönetebilecek hale gelebilir. Yani kişi yeri geldikçe hem kültür robotu olmayı hem de bir birey olarak karar verme daha kolaydır, bazı toplumlarda ise gelenek göreneğinin tersine karar vermek senin hayatına mal olur.
Allah her insanı farkli ve müstesna bir şekilde yaratmıştır. Her insanın değeri vardır. Onu ortaya çıkarmak, kişi ve birey olmak hepimizin başta gelen görevidir. Ama kendisi olmak belki dünyanın en zor işidir.
Sayfa 66Kitabı okudu
İnsan en çok kendiyle ilgileniri; ama bu ilgi bir yönteme dayanmaz ve kendini tanıma sorunu bilimsel bir yolla çözümlenmezse sonsuz bunalımlar karanlığına düşer birey. Değerini tam bilmeyen kişi, gereksiz yakınmalarla gün geçtikçe daha da bozulur ve çürüyüp gider. Kişisel değeri büyütmek de küçültmek de aynı derecede zararlıdır. Yola çıkmadan önce altından kalkamayacakları bir yükün altına girenler daha işin başında ezilip kaybolurlar; gerçek değerinin çok azını ortaya koyanlar da kısa zamanda tembelleşip bir işe yaramazlar
Sayfa 97Kitabı okudu
Yaşam doğası gereği bir ekip işi. Ailede, işte, toplumda birey hep bir ekibin içinde. Yaşam ekip içinde yaşanır. Üstelik hayatımızı şekillendiren ya da bizi çevreleyen tek bir ekip yoktur. Bireyin hayatında birbiri içerisine geçmiş, değişik hiyerarşilerde, değişik düzeylerde birbirinden etkilenen birçok ekip vardır.
Sorumluluk bilinci, "biz" anlayışının temelidir ve kendini "biz"in bir üyesi olarak gören kişi ne yapması gerektiğini bilir.
Doğumdan ölüme, pazartesiden pazartesiye, sabahtan akşama tüm faaliyetler düzenlenmiş, bir örnek hale getirilmiştir. Böylesi bir düzenin ağına düşen kişi insan olduğunu, tek bir birey olduğunu nasıl hatırlar? Düş kırıklığıyla, üzüntüyle, sevgi özlemi, hiclik ve ayrı olma korkusuyla doluyken yaşama şansına bir kez sahip olduğunu nasıl aklına getirebilir?
Sayfa 38
Sosyal medya hesaplarında bireyler yiyip-içtikleri yemekleri gezip-gördükleri yerleri, giyindikleri elbiseleri, sıktıkları parfümleri vb. şeyleri paylaşmaktadırlar. Amaçları daha fazla kişi tarafından takip edilmek ve beğenilmektir. Çünkü artık var olmanın görünür, fainomenon (9a1wöyuEvoV) olmaktan geçtiğini biliyorlar. Kendilerini daha görünür kılmak için de yaşamlarının en küçük ayrıntılarına kadar hiçbir şeyi atlamadan sergiliyorlar. Eşleriyle, sevgilileriyle, partnerleriyle en özel anlarını paylaşıyorlar. Evlerinin, yaşadıkları mekânların mahrem yerlerini paylaşmaktan çekinmiyorlar. Gerçekleşen şey öncelikle mahremiyet toplumlarının yerini ifşa toplumlarının almasıdır. İfşa toplumlarında bireyler görünür olmakla önemli bir konuma erişilebileceklerini düşünmektedirler. Bunun için bütün yaşamlarını çekinmeden ifşa etmektedirler.
Utanmaktan ziyade teşhir daha önemli hale gelmektedir. Utandığımız için saklı kılmaya çalıştığımız şeylerin yerini haz aldığımız için teşhir ettiğimiz durumlar almaktadır. Saklı kalması gereken şeyleri ifşa etmek daha büyük bir haz nedeni olmaktadır. Bakılmaması gerekenden dikkatimizi çevirmemize neden olan hayanın yerini ise dikizleme almaktadır. Saatlerce insanların paylaşımlarını, fotoğraflarını takip etmek (Olcay, 2018: 96) bizler için daha neşe verici bir şey olarak görünmektedir.
