#bazıinsanlarböyleyaşar
-FİLİZ PULUÇ
“Güneşin doğsun istedim Lina. Sen karanlıktan hiç hoşlanmıyorsun.”
İntihar sonucu babasını kaybeden Lina Kara, ağır bir depresyonun eşiğinde hayata tutunmaya çalışırken hasta annesi ve küçük kız kardeşine bakmak için aynı anda birkaç işte birden çalışmaya başlar. Babasının ölümünden on ay sonra herkes için sıradan geçen bir akşam vaktinde çalıştığı çiçekçiyi ziyaret eden bir müşteri, yirmi dokuz adet ölüm çiçeği alır ve Lina‘dan çiçekleri sahibine teslim etmesini ister.
Para için teklifi kabul eden Lina, çiçekleri babasının mezarını açıp otopsisini yapan adli tıp uzmanı Aral Çakırca‘ya götürdüğünü ve o gün ikisinin de ölüm çiçekleri ile tehdit edildiğini ertesi sabah gelen bir telefonla anlar. Telefonun diğer ucundaki ses, aylar önce gömdüğü adamın babası olmadığını fısıldadığında Lina yalnızca zor bir bilmeceyle değil, uğursuz bir organizasyon tehdidi ile de karşı karşıya kalır.
Bilmeceler, zihin oyunları ve gizli mesajlar arasında kaybolan Lina, Aral Çakırca’nın yardımıyla babasına ne olduğunu öğrenmeye çalışırken organizasyondakiler, Lina‘nın babasının nerede olduğunu bildiğine oldukça emindir.
Sırlar, gizemler, ve dramın oldukça fazla olduğu, ve herşeyden vazgeçmiş ve pes etmişken aslında hayatın her zaman yeni bir kapıyla karşımıza çıkacağını gösteren slow bir kitaptı. Seri olacağı için seriye giriş kitabı olarak nitelendirebiliriz. Bundandır belki de biraz yavaş oluşu. Devamını merakla bekleyip kararımızı o yönde verelim derim.
Filiz Puluç un Ateş serisini okumuştum ve sevdiğim serilerden birisi olmuştu. Bazı İnsanlar Böyle Yaşar da sevdiğim bir kitap oldu kesinlikle.
Lina Kara 4. sınıf tıp öğrencisi olarak hayatına devam ederken babası ile aralarında geçen bir konuşma sonrası babasının vefat
