Bu kitabın bir şarkısı olsaydı kesinlikle ezginin günlüğü adlı grubun " insan sever bir kere " adlı parçası olurdu.
Bin kere tekrârı olmaz
İnsan sever bir kere
Madem beni bırakıp gittin
Yazsınlar adımı bir mermere
***
Okurken kitabın içinde buluyorsunuz kendinizi.
O sokaklarda geziyorsunuz, o yağmurda ıslanıyorsunuz, o çaresizlikle bekliyorsunuz..