Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Bir Təlxəyin Düşüncələri
Heinrich BöllBir Təlxəyin Düşüncələri Yorumları ve İncelemeleri
Bir Təlxəyin Düşüncələri yorumları ve incelemelerini, Bir Təlxəyin Düşüncələri kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Bir Təlxəyin Düşüncələri puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
256 syf.
9/10 puan verdi
"Marie'nin niçin o adama kaçtığını anlayamadım, belki ben gerçekte Marie'yi bile anlayamamıştım."
Bu roman çok duygulu bir aşk hikayesini içinde barındırıyor aslında.
Bir palyaço var, kendisi ailesinin iki yüzlü servetine, toplumsal yerine karşı çıkan ve pandomin sanatı ile hayatını kazanmaya çalışan biri.
Palyaço bütün bireysel acılarını, bu beyaz pudralı yüzün arkasına gizliyor.
Bir kıza aşık oluyor ama aşkları imzalı bir kağıtta yazmadığı için toplumda kabul görmüyor.
Palyaço, toplumun değerlerine karşı çıkmış, yalnız yaşamaya çalışan bir tutunamayan aslında.
O evliliklerin kalpten çok kurallara hizmet ettiğini savunuyor.
Aşkına "o benim karım diyor, imzaları atmasak da , rahip önünde kutsanmasak da, o benim hayat arkadaşım diyor."
Bu romanda aşkın gerçekleri ile toplumun gerçekleri adeta kıran kırana savaşıyor.
Kazanan yok aslında, her iki gerçek de kaybediyor...
Kitabın baş kişisi Arthur Schnitzler soylu bir katolik ailenin çocuğudur. Eğitimli ve entellektüel bir insan olmasına rağmen hayatını Palyaçoluk yaparak idame eder. Ailesinin ve içinde yaşadığı toplumun değerleriyle çatışma halindedir. Palyaçoluk yaparak kendini daha bağımsız ve toplumun dindar ve tutucu yapısından kopmuş daha özgür hisseder. Sonra bir kadına aşık olur, kadınla birlikte yaşamaya başlar. Çok mutludur, ikisi de birbirine aşıktır. Fakat kadın kilisenin üzerinde kurduğu baskıdan bunalmıştır,dinsiz biriyle evlilik dışı ilişki yaşadığı için, toplumun tepkisini görmektedir; bu sebeple sevgilisinin kendi mezhebine geçmesini ister, fakat bunun riyakarlık olacağını düşündüğü için açıkca söyleyemez, sürekli ima eder. Bir gün kadın baskılara dayanamayarak Palyaçoyu terk eder. O andan sonra Palyaçonun hayatı değişir, hiçbir şey eskisi gibi olmaz, önce sanatından vazgeçer sonra yaşadığı toplumun sahip olduğu tüm değerlere karşı saygısını kaybeder. ilginç bir biçimde bu romandaki en açık, kendisini en çok belli eden karakter Palyaçodur, diğer bütün karakterler riyakar, kendini gizleyen, iki yüzlü karakterlerdir. Trajik bir çelişkidir bu.
Bu roman yayımlandığı yıllarda katolik kilisesinin tepkisini çekmiştir ve yıllar sonra bu romanın ve içerdiği fikirlerin değerinin farkına varılmış ve yazar bu romanı ile nobel ödülü kazanmıştır.
Alman yazar Böll'ün, ülkesinde 1963 senesinde yayınlanan ve döneminde bir yığın eleştiri alan bu romanının orjinal başlığı olan 'Ansichten Eines Clowns'ı dilimize çevirdiğimizde en yakın ifade 'Bir Palyaçonun Fikirleri' oluyor. Ülkemizde ise sadece 'Palyaço' başlığı altında yayınlanmış; muhtelif dönemlerde, muhtelif yayinevleri tarafından. Yurtdışında kimi İngilizce çevirilerde ise 'The Clown' ve 'The Opinions Of A Clown' başlıklarına rastlıyoruz.
Romanda yazarın Katoliklere veya Katolikliğe yaptığı taşlamalar bir hayli cesurca; kanımca,romanın yazılma amacı da bu taşlamalar. Roman karakteri Palyaço'nun kafa travmaları esnasında yaptığı geçmişe dair iç hesaplaşmlarının bulunduğu paragraflardaki hikayeler ise bu mezhebe ve mezhep üyelerine yapılan taşlamalar için bir araç olarak görünüyor. Ama yine de bu paragraflar bir hayli psikolojik ve hüzünlü. Palyaçomuz da hüzünlü, fakat aynı zamanda paranoyak, kimi zaman gururlu kimi zaman arsız, düşündüklerini söylemekten çekinmeyen bir paylaço bu, bilgili akıllı bir palyaço aynı zamanda, uğradığı haksızlıklar da cabası. Evet Marie'yi çok seviyordu fakat bence olanları bir de Marie'nin ağzından dinlemek gerekiyor. Kimilerine göre bu palyaço biraz kibirli veya bencil de, fakat insancıl yönü daha baskın, melankolik diğer taraftan realist. Neyse ney, ona sorarsanız 'ben sadece palyaçoyum' diyor. Aslına bakarsanız önemli olan da bu...
1000kitap.com da yazılarını takip ettiğim genç arkadaşıma kitabı okumama ve yazarla tanışmama vesile olduğu için buradan teşekkür ediyorum.
Güzel bir edebi deneyimdir, bu. Okumanız dileğiyle. İyi okumalar...
Yalnızlığın ortasında..
Zamanında din karşıtlığı gerekçesiyle, palyaço suratlı olmayan insanlar tarafından yasaklanan bir eser. Varlıklı bir ailenin fakir bir çocuğu olur mu? Ailesi paraya tapıyorsa olur. Olmak istediği kişi olan bir palyaço var karşımızda, çevresinde dinine bağlı ama paraya tapan insanlar, dine aykırı görerek aslında inandıkları dine göre daha büyük günahlara sebep olan insanlar yobaz, samimiyetsiz kimseler ve bunların karşısında bütün samimiyetiyle dik duran bir palyaço. Yaşayan ölülere inanan ve ölülerin yaşadığına inanan, ayaklarına kahve damlayan, küvette ağlayan o palyaço. İyi denebilecek bir kariyere sahip yetenekli bir insan olan Hans kendi doğruları için mücadele ediyor ve ne olursa olsun sonunda gitarını alıp sokağa çıkıyor. Dindar olmasa bile dindarlardan daha günahsız yaşayan palyaçomuzun içinde unutamadığı insanlar, o insanlara bağlı hiçbir zaman kapanmayacak yaralar barındırıyor. Küfür etse dahi sesi hoş çıkan insanları çok özlüyor. O bir palyaço ve anlar topluyor. Bir de babası var tabi onu kınadıklarında elini omzuna koyan ama hepsi bu bazı güzel hatıralar. Boşa yollanmış mektuplar, sahipsiz havada asılı kalan duygular. İçsel düşünce seyahatinde duygulara yer verilecek bir eser. Bir insanla konuşurken onun ne dediğini unutursun kapıya bakarsın, dalmışsındır sonra biri omzuna dokunur geç gelecek der boşa gözleme.. Bir iç çekişin romanı.
palyaço
Palyaço, savaş sonrası Almanya’yı zengin bi ailenin oğlu olmasına rağmen meslek olarak palyaçoluğu seçen Heinrich üzerinden anlatır. Burjuva toplumunun dar kafalılığı ve geri kalmışlığından bahseden yazar aslında bu toplumun içinde kendine yer bulamayan ayrı bir çizgide yürüyen bireyin yalnızlığını vurguluyor.
•
Heinrich doğacak çocuklarını katolik terbiyesiyle büyütmek istemez ve sevgilisi tarafından terk edilir. Kitap bu yönüyle de bir çok eleştiri almış ve Yazar din karşıtı olmakla suçlanmış.
•
Okurken, palyaçonun yaptığı makyajın ardında O yalnızlığın acılarını, umutlarını, isteklerini hayatın gerçeklerini göreceksiniz.
Palyaço 
Heinrich Böll
Palyaço kitap Yorumu
Selam arkadaşlar
Heinrich Böll Palyaço
Yazar Hans isimli zengin bir gencin palyaço mesleğini seçip, kimine göre cesur kimine göre histerik tavırları olan Hans, dinsiz gibi görünse de aslında yaşadığı çağda ki dindar katoliklerin savundukları ve yaptıklarının tutmadığını, dini değil dini anlatanları, dindar geçinenlerin kültür eksikliğini, insanları siyasi rant için etkilediklerini savunuyor tabi ki bana, bize hiç yabancı gelmiyor.. Ülkemiz de dünyamız da kültür aktarımı ve din kavramı konusunda ciddi sıkıntılar yaşayınca..
Hele zenginlerin fakirlerden daha çok hediye aldıklarını söyleyince yazar 60 larda yazdığı bu cümlede benimle aynı şeyi düşündüğünü görünce aklıma sosyal medyada zenginlere giden hediyeler ile fakirlerin markaları alıp zenginleştirmesi geldi.. Ve Dünya da adalet, liyakat, eşitlik, merhamet adına hiçbir şeyin değişmediğini herkesin kendi yaşadığı dönemi eleştirip o dönemin en kötü dönem olduğunu söylediğini gördükçe bu kadar pozitif olmama rağmen bazen modum düşüyor.. O sırada kitabın son 50 sayfasına girdiğimde kitaba ancak ısındığımı söyleyebilirim tabi bunda o sırada cem Adrian dinlememin etkisi kesinlikle var..
Demem o ki bana göre Nobel ödülü alması tartışılır.. Zaten Nobel konusu bir muamma..
Ancak eleştiri yaptığı konular, Hans' ın palyaço metaforu ile etliye sütlüye dokunmayanların aksine elini taşın altına sokması beni etkiledi..
Palyaço İnceleme
“Palyaço” kitabı Nobel ödüllü Alman yazar Heinrich Böll’le tanıştığım ilk kitap.Kitapta İkinci Dünya Savaşı ve Nazizim gölgesinde yaşayan Shiner ailesinin ayrıksı otu Hans Shiner konu ediliyor.Hans Shiner ailesinin aksine Katoliklere,büyük ölçekte dinlere inanmayan,ailesinin varlıklı haline rağmen palyaçoluğu kendine meslek edinen bir karakter.O sadece katı Katolik kurallar etrafında yaşayan Alman toplumunun arasından kafasını kaldırıp “Ben farklıyım!” demesini bilmiş ancak farklılıkları yüzünden de hayatı güçlüklerle geçmiştir.Aslında Hans Shiner da bir tutunamayandır.İçinde bulunduğu koşulları reddeden,düzenin makinasına çomak sokan biridir.Yazarın palyaçoluk metaforunu bilinçli bir tercih olarak seçtiğini düşünüyorum.Palyaçolar nasıl o boyalı yüzleri ardında bambaşka bir dünyaya sahiplerse Hans’ın da yaşamak istediği ile yaşadığı dünya arasında uçurumlar vardır.Katolik kurallarıyla şekillenen bir evlilik kurumuna da karşıdır.Bu yüzden hayatta en sevdiği insan olan Marie’yi bile kaybedecektir.İnandığı değerler yüzünden sonunda yalnız kalacaktır.Hep öyle olmamıştır zaten.Toplum farklı düşünenleri sevmeyen bir sistemdir ve herkesi bu çarka sokup kendine benzetmek ister.Kim ki o çarka takılırsa sonu dışlanmışlık,yalnızlık ve belki de ölümdür.Hayatımızdaki birçok noktayı sorgulamamıza sebep olacak bu kitabı okumanızı tavsiye ederim.
Yazarımız Heinrich Böll Alman edebiyatının önemli yazarlarından biri.Yazmış olduğu kitaplar genellikle toplumsal eleştiri düşüncelerini kurguyla harmanlayıp bize sunmak.
Bir melankolinin ve dışlanmış bir karakterin hikayesi Palyaço...
Baş karakterimizin adı Hans Schiner.Hans genel olarak toplumun bazı kurallarına, dayattıklarına,evliliğe karşı bir adam.Aslında hikayenin başından sonuna kadar Hans’ın diğerleri gibi düşünmemesi,inanmamasının sonuçlarını okuyoruz.Peki nedir bu sonuç? Toplumdan yavaş yavaş dışlanmak.Sevdiği kadını bile toplum baskısından dolayı kaybediyor aslında.Sevilmemişliğini,dışlanışını ve tüm üzüntülerinin arkasına gizleyen bir palyaço...
Kitap oldukça ağır tempoda içsel düşüncelerle oluşturulmuş. Bazı sayfalarında sıkılabilirsiniz,ama bu yazarla tanışmanızı tavsiye ederim.
”Şeytanın bile komşular kadar keskin gözleri yoktur.”
Aslında bu kitabı okuduktan sonra düşündüm de biz topluma direkt yabancı olarak doğmuyoruz.Toplum bize sırt çevirdiğinde kendimize duvar örüyoruz.
256 syf.
9/10 puan verdi
Zengin bir aileye mensup olmasına rağmen yaşamını idame ettirmek için palyaçoluk yapmayı seçen, herhangi bir dine mensup olmayı tercih etmeyen Hans’ın birlikte yaşadığı Marie’nin onu terketmesiyle birlikte kariyerinde düşüş yaşamasıyla başlıyor roman. İkinci Dünya Savaşı öncesi ve sonrası Almanya’sında Hans’ın geriye dönüşlerle dolu
Yazardan okuduğum ilk kitap. Akıcı bir dili olsada durağan bir kitap. Oldukça sert buldum. Burjuvazi ve Katolik inanış üzerine bir eleştiri. Savaş o tarihlerde olmazsa olmaz konulardan zaten. Palyocomuz aile içinde ki ayrık otu. Imtihanida büyük bu yüzden. Kitabin ani geri dönüşler beni zorladı. Yazılış zamanı açısından oldukça önemli bir başkaldırı olduğunu düşünüyorum.
"Güzel bir söz vardır: hiçbir şey. Hiçbir şey düşünme. Başbakan'ı düşünme, Katolikleri de düşünme. Küvette ağlayan, terliklerine kahve damlayan o palyaçoyu düşün." --------------------------------------------
Varlıklı bir ailenin oğlu olmasına karşın meslek olarak palyaçoluğu seçmiş biri Hans Schiner. Beraber yaşadığı Katolik sevgilisi Marie toplum baskısına dayanamayıp onu terk ettiğinde Schiner bu kayıp yüzünden yıkılır, yalnızlaşır, sanatı bitme noktasına gelir.. Dar kafalı burjuva toplumunun ikiyüzlü düşüncelerini kabul etmemekle kalmayıp bütün o acımasızlıklarını ve boş kurallarını insanların yüzüne tokat gibi çarpmaktan çekinmediği için yalnız bırakılan Schiner'in hayatı, düşünceleri ve sonu beni çok etkiledi. Kitabı iyi ki okumuşum dedirtti.. Evet o bir palyaço.. Hatta melankolik bir palyaço.. Ama aynı zamanda, kendinden daha çok maske takanlara o maskenin ardındaki sarsıcı gerçekleri söylemekten de hiç vazgeçmeyen biri..
Sanırım son zamanlarda Alman Edebiyatına yoğun bir ilgi duyuyorum ve özellikle dönem kitaplarını tercih ediyorum. 1972 Nobel Edebiyat Ödülü alan yazar Heinrich Böll 'den okuduğum ikinci kitap Palyaço. İlk kitap Nehir Kıyısı Kadınları da çokça güzeldi.
Palyaço ; 1963 yılında yayımlandığında Almanya' da büyük tartışmalara neden olmuş. Heinrich Böll din karşıtı olmakla suçlanmış. Hâlbuki yazar, İkinci Dünya Savaşı sonrası içinde bulunduğu burjuva toplumuna uymayan düşünce ve davranışları sebebiyle dışlanan Hans Schnier yani sevgili Palyaço'muz üzerinden, onun gözlemleriymiş gibi, dönemin aile kavramını, din baskısını ile çarpık zihniyetini, ırk ve cinsiyet ayrımcılığını, milliyetçilik kisvesi altında dönen oyunlarını çarpıcı bir şekilde aktarır okuyucuya.
Hans Schnier, varlıklı bir ailenin oğlu olmasına rağmen meslek olarak palyaçoluğu seçmesi ile önce ailesi tarafından dışlanır. Evlenmeye ve doğacak çocuklarını Katolik terbiyesi ile yetiştirmeye yanaşmadığı için, çevrenin de baskısına direnemeyen sevgilisi Marie tarafından da terk edilir. Bu terk ediliş ile birlikte mesleki hayatında da çöküşü yaşar Hans Schnier.
Ve yaşadığı bu çöküş sürecinde yaşadıklarını ve gözkemlerini aktarır okuyucuya.
Çok daha fazlası, elbette kitapta :-)
Arkadaşımla takas ettiğim kitaplardan biri Palyaço. Hem anısı olduğu için hem de konusu sebebiyle hayatımda iz bıraktığını söyleyebilirim. Bir palyaço gözünden hayata bakmak farklı. Dışarıdan kendine ait bir kişilikle algılanmıyor. O bir maske. Fakat karakterimiz bunu seçmiş. Palyaço olmak onun için bir varoluş biçimi. Hikayemize gelecek olursak... Esas karakterimiz 6 yıl beraber yaşadığı sevgilisinin ansızın onu bırakıp başka bir adamla evlenmesine içerliyor. Çünkü ona göre sevgilisi onunla evli, bu düpedüz ahlaksızlık, üstelik aldatıldı. Karısını geri istiyor. Fakat herkes onun karısı olmadığını söylüyor. Ayrılığı kabul etmezken acısını yaşamak zor. Zihni parça parça. Kitap bu karmaşayı başarılı bir şekilde resmetmiş. Sanırım en önemli şeyi söylemeyi unuttum. Karakterimiz evlilik fikrine sıcak bakmıyor ama konuyu uzatmamak için kabul ediyor. Beraber olduğu hanım ise bu gönülsüz ve imansız kabullenişle ilişkisini bitiriyor. Ben kadının perspektifinden de okumak istedim. O adamlayken gerçekten o adamla olabiliyor mu? Resmi bir nikah ne kadar meşru? Bunları merak ettim doğrusu.
Çok değerli, çok gerçekçi bir kitap.
Romanda, Hans( varlıklı bir ailede kısıtlı imkanlarla yetiştirilen bir palyaço)'ın çok sevdiği kadın tarafından ayrıksı düşünceleri yüzünden terkedildikten sonra içine düştüğü bunalım anlatılmış. Hristiyan mezhepleri ve mezhep yorumlarının toplum yaşamına koyduğu kurallar ve bunları sorgulayan ve toplumda kendine bir yer edinemeyen bir palyaço olan Hans'ın tutunma çabalarını, sendelemelerini, tökezlemelerini yazar çok başarılı bir şekilde ifade etmiş. Kitapta Hristiyanlık üzerinden anlatılsa da aslında bunlar her toplumda ve her dönemde yaşanan gerçeklikler.
Düşünmeyen ve sorgulamayan insanlarla çevrili bir dünyada her zaman sorgulayan kişiler dışlanmaya mahkum olacak gibi görünüyor. Oysa ki neden aynı düşünelim? Farklılık ve çeşitliliği barındıran rengarenk bir düzen yerine neden hepimiz aynı renk olalım? Kitap 1963 yılında yayımlanmış ve bugün okurken saşırabileceğiniz hiçbir şey yok. Bugün sen ya da ben Hans'a gösterilen bütün tepkilerle karşılaşabiliriz. Geçen onca süre bir adım olsun ileriye gitmemizi sağlayamamış. Tek düzen, tektipleştirme hala sosyal statü fark etmeksizin birçok topluluğun bilinçaltına yerleşmiş ve kırbacıyla hiza vermeye çalışıyor.
Ben bu kargaşada buzdan anahtarları olan ve bütün iç sıkıntılarını hissettiğim; küvette ağlayan, terliklerine kahve damlayan palyaçoyu düşünmek isterim. Sorgulayan, düşünen ve üreten herkesi Palyaço'yu okumaya davet ederim.
Henrich Böll 'ün , Katharina Blum'un Çiğnenen Onurunu okumuştum.... anlatımı, bakış açısı farklı ve özgün geldiği için okumak istedim kütüphane rafında görünce ve Joker filmini anımsayarak memnuniyetle aldım. Filmle kitabın tek ortak yönü, maskelerin altındaki acımasızlık, palyoca makyajı altındaki gözyaşları.Din karşıtı olmakla sulanmış yayınlandığında kitap ve yazar...oysa sadece riyakar toplumun maskelerin altında gizlenen çarpık iliskileri sergileyen, palyoca makyajı ile acılarını, arzularını, umutlarını saklayan yaşam ustasının hüzünlü öyküsü....
Bile isteye meslek olarak palyacolugu seçerek, doğacak çocuklarını içinde bulunduğu ve yetiştiği toplumun din kuralları (Katolik)ile büyütmeye yanaşmayan,topluma direnen, cogunluktan farklı bakışa sahip Hans Schnier'in yaşadıkları ,hangi zaman ya da hangi ülkede geçmiş,yazar nereliymis hiç önemli değil,tüm yazılanlar ayna tutuyor insanın insana yaptığı zulme ve bu çok acıtıyor insanı.
Ve bir alıntı;
"Bu dünyada doğru dürüst bir şeyler yapabilmek için hâlâ cesaret ve inancım olsaydı, ne yapardım biliyor musun?" "Hayır," demiştim. "Zengin ailelerin çocuklarına bakacak bir cemiyet kurardım," diye konuşmasına devam etmişti. Yüzü yine kızarmıştı. "O aptallar 'toplumun dışındakiler' deyimini hep fakirler için kullanırlar."
Toplumun dışında kalarak,özgünlüğünü ve özgürlüğünü koruyabilme mücadelesi veren tüm yaşam ustalarının selam olsun....