Yokluk içinde yaşayan bir kadının, posta memuresi olarak yürüttüğü donuk hayatının, kısa sürede olsa lüks bir yaşamın içine girdiği an da, ne gibi bir ruh haline bürüneceğini ince ince işlemiş Zweig.
Birden bire bu lüksün içine düşmek insanın başını nasıl döndürürse, tekrar yokluk içindeki hayatına geri dönüşünün tüm benliğine bir hançer saplanmış gibi hareketsiz kalışını en anlaşılır şekilde önümüze koyuyor.
Ve insan empati kurmadan edemiyor.
Ne kadar çalışırsa çalışsın ay sonunu bin bir zorlukla tamamlayan insanların, hiç bir sosyal hayat yaşamayıp sadece geçim derdine düşmüş, kendini, kim olduğunu, ne istediğini unutturan günler Christine' in günleri.
Kitabın sona yaklaşırken aldığı durum, oldukça enteresan ve bir o kadar da devam etseydi dedirtti.
Çok severek okudum, tavsiyemdir.
