Size soruyorum. Bir düşünün bakalım. Bilinçsizce neleri alkışladınız şimdiye dek. Kaç tapon sanatçıyı baştacı ettiniz. Sanatı, bu derkeye düşürdünüz. Kaç kişiyi, alkışlaya alkışlaya ülkenin başına getirdiniz. Kaç kişi, sizin alkışlarınızla güzel yaşama umudunuzu yerlebir etti. Siz, sayın sanatçı.. Bir düşünün bakalım. Kof bir alkış uğruna sanatı nasıl yozlaştırdınız. Halkın estetik bilincini, eleştiri yeteneğini nasıl körelttiniz. Bütün bunları bir alkış uğruna yaptığınız için sorumlusunuz.
“Özgürce yazan, bize özgürlüğü duyumsatan Cengiz Gündoğdu’yu anlatırken bir sınır çizerim sakıncasındayım. Onu anlatmaktansa okumak daha güzel…
-Hilmi Büyükşekerci-
“O gün Cengiz Ağabey bana müthiş bir şey öğretmişti: Bir çocuk saflığıyla soru sorabilmenin ama durmaksızın, “kaçık” olarak nitelenmekten, dudak bükülmekten, “demode” sayılmaktan korkmadan en basit, en aşikar, en bilinen sayılan konularda durmaksızın soru sormanın, adına felsefe dediğimiz dünyayı değiştirme eyleminin ilk adımı olduğunu…”
-Sibel Özbudun-
“Cengiz Gündoğdu da şiirleri çözümlemek için (…) söz alıyordu. O konuştuğu zaman, felsefenin kökeninde ‘bilgelik sevgisi’ demek olduğunu anlıyordunuz .”
-Niels Hav-
(Tanıtım Bülteninden)
