”Bastığın yerleri, ‘toprak!’ diyerek geçme, tanı!
Düşün altındaki binlerce kefensiz yatanı.”
diyor ya Mehmet Akif Ersoy;
Vatan sevgisi, evlat sevgisi gibidir. Aklınla, kalbinle, ruhunla, bileğinle, emeğinle, bütün gücünle, gözünle, tüm benliğinle, her şeyi göze alarak, arkada gözünü bırakmayarak seversin onu.
O senin anan, baban, evladın, ekmeğin, suyun, yerin, malın, mülkün, namusun, geleceğin, hayalin, canın, cananındır. Bastığın yer senin uğruna atalarının kanıyla, canıyla kazanılmış emanetidir.
#kitapyorumu
İşte Hanan Bey de Fransız işgalinde yaşanmış bir kahramanlık destanı.
Fransız askerlerini ve mühimmatlarını taşıyan treni, köyleri Maraş’a girmesini engellemek için inançlarından başka hiçbir şeye sahip olmayan bir avuç köylü... Hanan Bey, Selim, Ökkeş, Hamo, Katırcı Hasan, Pala Halil ve diğerleri...
Tam donanımlı Fransız ordusuna karşı kazanılmış büyük bir zaferi anlatıyor #hananbey .
Hikaye içinde hikayelere yer verilmiş ve oldukça uzatılmış. Hikayeyi anlatan kişiler de değişince çok zorlandım; hikayeyi anlatan kim, olayı yaşayan kim? Bence biraz bütünlük bozulmuş. Oysaki kitabın kendi konusu dışına çıkılmasaydı sadece arka kapak ekseninde dönseydi olaylar muhteşem olurdu.
Sevgi ile kalın, keyifli günler sizin olsun...
