Memur olan Makar Devuşkin ile öksüz bir genç kadın olan Varvara Alekseyevna’ nın durumları pekte iyi değildir. Makar Devuşkin yazıları temize çekmekle görevlidir ve kazandığı azıcık parayla hem geçinmeye çalışır hemde Varvara’yı geçindirmeye çalışır. Varvara ise dikiş dikerek bir şeyler kazanmaya çalışıyordur. Bu ikilinin mektuplarından oluşan bu kitap kimi yerinde kendimi bulduğum kimi yerinde de kafamın karışmasına sebep oldu. Kitabı beğendim ama aslında bir o kadar da beğenmedim.
”İnsan bazen duygularını aptallık derecesine vardırır da yolunu şaşırır ya, öyle bir şey. Başka bir şeyden de olmaz, kalbin aşırı gereksiz, budalaca ateşinden olur hep.”
”Alıştım, çünkü her şeye alışıyorum, çünkü uysal bir insanım, çünkü ben küçük insanım; fakat bütün bunlar ne için? Kime ne kötülüğüm olmuş? “