Saramago'yu çok severim, canımdır. Amma velakin son okuduğum iki kitap sevdiğim Saramago'yu bana veremedi. Bundan önce de İsa'ya Göre İncil kitabını okumuştum. Her iki eserde de dinin ince noktalarında geziniyor. Sorgulayıcı dilinden çok biraz alaycı dil olmuş. Evet, okuduğum birkaç eserinde de yine bu alaycı dil mevcut, tarzı böyle. Ama okuduğum diğer kitaplarında Saramago bir olayı, kişiyi, konuyu kendi yaratıyor ve onun üzerinden eleştiri yapıyor, kaos yaratıyor. Kabil ve İsa'ya Göre İncil kitaplarında ise var olan kişiler, konular var ve Saramago kendi tarzıyla onları çarpıtarak anlatıyor. Bende bir heyecan yaratmadı veya düşüncelere sevk etmedi. Yeni bir hayal dünyası kurmamı sağlayamadı. Her iki kitap da din üzerine olduğu için yorumum tek kitap üzerinden yapamadım.
Bilemiyorum... Saramago külliyatını tamamlamak istediğim yazarlardan biri ancak okuduğum son iki kitabı beni hüsrana uğrattı. Yani din üzerine yazamaz demiyorum, beni üzen bu değil. Daha önce okuduğum kitaplarındaki gibi konuları, olayları, kişileri kendi kurgulasın istiyorum. Saramago'da sevdiğim şey bu.
