Özellikle felsefi metinlerin tekrar tekrar okunması ve tam olarak özümsenmeye çalışılması gerçekten zordur doğaları gereği. De Fato'yu okuyana kadar da benim davranışım bu yöndeydi ancak kitap içeriği, kurduğu bağlantıları ve mantık sistematiğiyle beni zincire vurdu desem yeridir. Anlamak için açıklamaları dahil 2, açıklama kısmı olmadan 4 defa okudum ve kesinlikle pişman olduğumu söyleyemem.
Hep kendimize sorduğumuz kaderin varlığı, özgür iradenin mümkünatı, rastlantı/talih konularını öyle derin ve her yönden işlemiş ki Cicero insanı gerçekten hayrete düşürüyor, paragrafları sırf gerçekten anlamak için tekrar tekrar okutturuyor.
İşleniş bakımından karşıt fikirlerin birbirlerine göre durumları, hangi fikrin hangi duruma uygun kaçtığı veya kesinlikle doğru olamayacağı şeklinde ilerleyen kitap ilginç bir şekilde boğucu olmak yerine zihinde daha oturaklı bir yer ediniyor kendine.
Son olarak özellikle semavi dinlerde bulunan kader anlayışın, ''anlaşılamazlığı'' nedeniyle De Fato'nun herkes tarafından okunmasını şiddetle tavsiye ederim, yoracağına eminim ancak buna değer.
