Kur'an bazen tüccara, bazen askere, bazen yöneticiye, bazen düşküne, yoksula, zengine vs. hitap eder, durumlarını açıklar ve ne yapmaları gerektiğini bildirir. Böylelikle de bütün bir hayatı kuşatır. Bireysel ve toplumsal yönleriyle, düşünce ve uygulamalarıyla, inanç ve hayat tarzlarıyla bütün bir hayatın genel çerçevesini çizer. Dosdoğru bir inanç, ve hayat tarzının esaslarını hiç bir açık nokta bırakmadan, hiç bir çelişkiye neden olmadan, hiçbir tereddüt ve sıkıntıya sevketmeden en mükemmel tarzıyla açıklar. İnsan hayatının bütün aşamalarında yol gösterici fonksiyonunu en mükemmel tarzıyla yerine getirir.
Kur'an, tamamıyla hayatın içersindedir. Hayattan kopuk bir düşünce veya ütopyalar aleminin sözcüsü değildir. Bizzat hayatın içersinde yerini alır ve fonksiyonunu olanca açıklılığıyla ve mükemmeliğiyle yerine getirir.
Kur'an, mü'minler topluluğuna hayatlarının her anında "dosdoğru"yu bizzat hayatın içinde yer alarak canlı, pratik şekilde gösterir. Bu özelliğini ise en açık ve tartışılmaz biçimiyle Resulüllah'ın tebliğinde gözler önüne serer. Çünkü, Kur'an'ın bir insanın hayatında, hayat tarzında gerçekleştireceği inkilabın ilk muhatabı bizzat Resulüllah iolmuştur.
Kur'an, Resulüllah'ın şahsında pratiğe dönüşmüş, onun şahsında adeta bir insan olmuştur. Resulüllah ise onun hükümlerine pratiklik kazandırarak canlı bir Kur'ân olmuştur. Bundan dolayı Hz. Aişe, Resulüllah'ın ahlakını, Kur'an'ın pratiğe dönüşmesi olarak ifade eder.
