Bu mahalle, başka mahalle. Bizim mahalle dijital mahalle. Fakat siz gene de okurken kendi mahallenizi, komşularınızı ve tanıdığınız bazı insanları hatırlayabilirsiniz. Geçmiş zamanlarda kalmış, biraz haber, biraz dedikodu kıvamında insan hikâyeleri Allah’ın sopası yok- Ah ablam ah, köye gittiğimizde gelip evladını görmeyen adam, üç ay önce taaa buralara geldi. Elimi ayağımı öpüyor. Ben ettim, siz etmeyin diye ağlıyor. Camdaki gölge- Baba vallahi Gülten dışarda bir adam görmüş diye bağırınca, babam getirin baltayı diye yerinden fırladı. Ama o gece kimseleri bulamadık. Bizim olay köye yayılmış. Her kafadan bir ses çıkıyor. Sözde kurtuluş savaşında bazı gaziler burada konaklamış. Çoğu şehit düşüp bizim köye gömülmüşler. İşte onlardan bazıları gece kalkıp köyü dolaşırlarmış. Şehitler ölmezmiş! Genç kız bayılmadan önce, adamın ceketine yapıştığını hatırladı. Kendine geldiğinde, sımsıkı kapalı avucunda bir düğme vardı. Uzun yıllar saklayacağı o bir tek düğmeye öfke ve acıyla baktı. Tek şahit oydu... Karşıki evde cinayet var- uyku sersemi ayağa kalkınca, karşı evdeki ışıklı odaya gözüm takıldı. Aman Allahım o da ne? Bir adam iç çamaşırları ile yere yatırdığı kadının bir eliyle boğazını sıkıp, diğer eli ile bıçaklıyor.
