Ne Kitapsız Ne Kedisiz Bilge Karasu

Kitabın adı" beni oku" diyordu. Ancak içeriği ismiyle pek örtüşmemiş.Denemelerden oluştuğu için biraz daha sıkıcı biraz daha terimsel bir dil kullanılmış.

Bilge Karasu'ya ait okuduğum ilk kitaptı. Beklediğim gibi bir kitap olmadı kendi adıma malesef.Denemelerde yazarın araya sık sık girip uzun uzun açıklamalar yapması biraz anlam bütünlüğü bozmuş gibi. Olaydan kopmanıza neden oluyor. Yazara ait tek kitap okuduğum için tarzının böyle olup olmadığını bilemiyorum. Okuduğum ilk kitabı olduğu için de ben fazlasıyla yadırgadım bu durumu. Bazı noktalarda derin anlamlar vardı bunu da söylemeden geçemeyeceğim.

Kitabın bir bölümünde Bilge Karasu aldığı kitapların alındıktan çok daha sonra okuduğunda bir geç kalınmışlık hissi vermediğini söylüyordu. Kitap okumayı bu şekilde ele alacak olursak, ben baya "erken kaldım" sanki bu kitaba. Yine de okumaya devam etme cüretinde bulundum. Bu kitabın ileriki zamanlarda okumam gereken kitaplar arasında olduğunu söyleyebilirim ve hakkında birkaç şey daha, o kadar. Ve üslubu -tabiri caizse- usuma yabancıydı, yeniydi de diyebilirim.

İlk etapta kapağı ve ismi ile ilgimi çeken bir kitap okudum,iyi ki okumusum. Karasu'nun denemelerinden oluşan , sedat Simavi Vakfı Edebiyat Ödülü'ne layık görülmüş bir kitap. Kısa ama bir solukta okunacak bir kitap değil kesinlikle sindire sindire okunmalı bence. Yazarın üslubu ve kitabın yazım dili bunu gerektiriyor. Aslında bu kitap kısa ama zorlu bir yolculuk okuyucu için ve zorlu yolculuklara alışkın olmayanlar için meşakkatli bir hal alacağı kesin. Ne yalan söyleyeyim ilk sayfalarda yazim dili ve üslubu beni biraz zorladı ancak ilerledikçe karasu'nun tarzını benimseyip fazlasıyla sevdim. Bu vesileyle hiç bir şey için geç kalınmış demiyorum ve en kısa zamanda yeni bir bilge karasu kitabı okuyacagima eminim.
________________________________________
..okudum.Yaşamım boyunca,durmamacasına; okumaksızın yaşayamayacağımı duya duya.Birçok şeyin ölüp gittiği -ölüp gittiği düşünülen- bu yaşımda bile,en çılgın çeşitliliği içinde okumalarımı sürdürmemek,usumdan geçi­rebileceğim en büyük "olmazlık".
Okur kitap arar ama,kitabın da okuru bulduğunu ben çok gördüm.Açıklanabilir bir şey söylemiyorum belki,ama "rastlantılar"ın çoğu,açıklayamadığımız için rastlantı görünmez mi?

Bilge Karasu ' dan okuduğum ilk kitaptı. Denemelerden oluşmuş bir kitap. Deneme okumak, genelde hikâye, roman okumaktan daha zordur. Bilge Karasu ' nun da kendine özgü bir anlatımı var. Kelimelerle oynamayı çok seviyor, benim hayatım boyunca belki de hiç kullanmadığım çokça kelimeye yer vermiş kitabında. Bu açıdan ilk sayfalarda oldukça zorlandım anlamakta ama sonraları alıştım diline biraz daha. Kesinlikle çok farklı bir insan, farklı bir yazar. Yazdiklarıyla günlerce, haftalarca yaşadığını söylüyor. Kendini acımasızca eleştirdiğini, yazdıklarını tekrar tekrar düzenlediğini söylüyor. Bu kadar ince eleyip sık dokuması, farklı kelimeler kullanmayı bu kadar sevmesi düşünüldüğünde anında okuyup bitirilebilecek türden metinler yazması da beklenemezdi zaten. Kitabı okurken birçok yeri işaretledim. Çok hoşuma giden bölümler vardı. Deneme okumayı seviyorsanız geniş bir zamanınızda, sakin bir ortamda okumanızı tavsiye ederim.
Bu arada instagram kullananları naçizane bookstagramıma beklerim. @kitagurumii

bilge karasu'ya burdan başlamak istedim ama sanırım denemelerinden önce öykü veya romanlarından birini okumak özellikle diline alışmak açısından iyi olabilirmiş.

dili çok farklı "yapmağa, etmeğe" falan yazmasından bahsetmiyorum, çok farklı kelimeler kullanmış, kelimelerle çok oynamış. bu negatiflik yaratan bir durum değil, aksine ilgi çekici. ancak deneme kitabı zaten diğer türlere göre bir nebze ağır olsa da diline, anlatımına çok yabancı kalmak okuma deneyimini daha zorlaştırıyor görüşündeyim.

bunun dışında; bazı yerlerde çok konudan konuya atlamış gibi hissettim, konuyu dağıtmış sanki... ama dediğim gibi dili ağır geldiği için ben geçişleri kaçırmış olabilirim ki bu da aldığım tadı azaltan bir durum.

kitabı bitirmedim henüz. malum bahsettiğim sebeplerden dolayı çok yavaş okuyorum ama en beğendiğim makale "ne kitaplı, ne kitapsız" oldu. bunun sebebi kendi düşüncelerime çok yakın noktalar bulmuş olmam olabilir

Bilge Karasu'nun okuduğum ilk kitabı. Yazma tarzını beğendim. Denemelerle oluşan bir kitap. Ödül alan kitabını ve diğer kitaplarını okumak isterdim. Çünkü, yazma şekli içten ve samimi geldi.

Kitabın adı direk ''hayat felsefem''. Sanırım bu yüzden istediğim hazzı alamamanın tribini atıyorum kendi kendime. Beklediğimden çok farklı bir kitap çıktı. Hayal kırıklığına uğradım açıkcası. 50. sayfasından sonra mı acaba dedim demesine ama olmadı. Çok ağır ilerledim, bir an önce bitsin istedim,

Bilge Karasunun okuduğum ilk kitabı. Denemelerden oluşan bir kitap. Başlangıçta biraz sıkıldım. Ders kitabı gibi geldi. Yine de farklı bir yazar.Kitabı okurken birçok yerin altını çizdim Özellikle hayvanlarla ilgili bölümü çok hoşuma gitti.Okumanızı tavsiye ederim.