Merhaba!
Bu kitap için yazılacak o kadar çok şey var ki ve keşfedeceğiniz o güzel şeyler…
Yalnızca sizi nelerin beklediğine dair ufak bir alıntı paylaşıyorum;
İbrahim Golestan, “Ağaçlar” adlı bu kısa öyküyü Mayıs 1966’da başlayıp Haziran 1967’de bitirmiştir. Bu öykü Aruz vezninden yararlanılarak bir şiir musikisinde kaleme alınmıştır. Furuğ defalarca ve gururla, “O, ağaçlar öyküsünü benim için yazdı.” demiştir. Öykü şöyle biter: “Çamın kökleri mutlaka yara almıştır, bu çam artık o çam değil, gider bu çam!” ve öykü yayımlandığında Furuğ çoktan gitmişti! Kaveh Golestan’ın babası hakkında konuşurken bahsettiğinde onun ağaçları ve çamları koklaması hikayesi burada yatar. İbrahim Golestan, Furuğ için bir fidan dikmişti bahçeye. Furuğ’un ölüm tarihini anımsayalım: 13 Şubat 1967. Bu öyküde çam İbrahim Golestan, onun dalları arasına sokulan meyve ağacı ise Furuğ’dur kanımca.
783.jpg)
