Thomas, saat kaçta gelirse gelsin, Claire'in evinde bir saat on beş dakika kalırdı. Kesinlikle daha fazla kalmazdı. Claire, Thomas ve O'nun (Thomas'ın) karısı. İnsan tarihi kadar eski klasik bir aşk üçgeni. Kısacık bir roman. Bin sayfa da olabilirdi, ama tek bir sözcük eksik olsaydı, belki böylesine derinlikli, böylesine duygu yüklü bir roman olamazdı. Pek az romancı `yazı'nın olanaklarını bu denli ekonomik, bu denli verimli kullanabilmiştir. Evli bir erkeğe tutulan Claire, otuz yaşında bir doktordur; sevgilisinin görmediği karısına hayran, görmediği iki çocuğuna vurgundur. 'Aşk'ı teninde ve imgeleminde yaşıyor. Yaşanan aşkın kanıtları da şaşırtıcıdır: Thomas'ın kahvesinden artan kesme şekerler, kullandığı prezervatiflerin parlak kutuları, kuruyan çiçekler. Büyük bir aşk! Ama bu Claire'in bir yılbaşı gecesi başka bir erkekle yatmasına ve bir hastasının düşürdüğü kibrit kutusuyla yeni bir koleksiyona başlamasına engel değildir. Fransa'nın genç kadın yazarlar kuşağından olan Emmanuéle Bernheim, O'nun Karısı ile 1993 yılında, ülkesinin en saygın ödüllerinden biri olan Medicis Ödülü'nü kazandı.
