İnsan ömrünün uzunluğunun modernite ölçütü sayıldığı bir çağda, aşırı yıpranarak veya intihar ederek ötekilerden daha erken ölmeleri arkaizmlerinin işaretidir. Durkheim, bekarlar arasındaki intihar oranının yüksekliğini onların toplumla bütünleşmemişliğinin doğrudan kanıtı olarak görmektedir