Merhaba kitap dostları
İlk basladığımda sıradan olaylara eşlik edecek ve devamının da bundan ibaret olduğunu sandığım ,ama yüreğime farklı farklı duygular yaşatan,acısıyla -tatlısıla,hüznüyle-huzuruyla,gözyaşıyla-kahkasıyla,siyahıyla-beyazıyla tam bir gökkuşağı tadında bir romandı...Ilerlediğim her sayfadan sonra ,diğer sayfa da neler olacak diye sorular sorduğum bir eserdi.
Bu eseri okurken ilk dikkatimi çeken şey ,kitabın bir kısmı sanki Diyarbakır'ı tanıtım amaçlı yazılmış,Diyarbakır'ın kültürü,gelenek,görenek,örf,adet,töre ve tarihi yerlerini gerçek öyküleriyle eşlik eden belgesel bir tanıtım niteliğindeydi,Piraye ise bu tanıtım belgeselinde başarılı bir spiker gibiydi...
Mustafa Kemal Atatürk'ün Diyarbakır'a geldiğinde çok beğendiği ,asıl adı "Samanoğlu"olan köşkün,sırf Mustafa Kemal Atatürk beğendi diye sahibinin "Gazi Köşkü"olarak değiştirmesi de ayrı etkiledi beni...
Haşim'in Diyarbakır'a gittiğinde orada ailesinin istediği üzerine muayenehane açıyor olması beni de en az Piraye kadar etkiledi ve devamında neler olacağını bilmeden kendi kendimi"Piraye ne olur gitme Haşim'e ayrıl"demekten alı koyamadım...Piraye'nin hedeflerini ve isteklerini göz önünde bulundurarak kendini bir başkasının mutluluğu için feda edeceğini düşündüm...Ama iyiki gitti Piraye ve Hasim'le evlendi ,belki çok şey kaybettiğini sandı ama kaybettiyse de ,iki mucize evlat kazandı....
Roman sonunun gelmesini istemediğim ve her sayfasını merakla okuduğum bir eserdi...Mutlaka okunmalı...
Herkese keyifli okumalar...
"Her kaybedişin içinde,mutlaka bir kazanım vardır."L.B
