Yorumlar ve İncelemeler
Sin, eski dilde mezar, gömüt anlamında. Belki de romana adını veren kelime, kaybolmuş hayatların karşılığı ya da kaybettirilmiş. İç içe geçen hikayeler, benliğini yitirmiş karakterle örülü. Ne kadar farklı hayat hikayeleri olarak gözükse de ortak noktaları görülmeyen, dağılmış insanların hikayelerinin bir mekânda kesişen hayatları.
Öykü kitaplarıyla tanıdığımız 
Türker Can ın ilk romanı. @selyayincilik tan yeni çıktı. Aslında bireysel olarak verdiğimiz savaşın toplumda görülmeyen kısmını anlatıyor. Öykülerindeki tadı ve üslubu bu kitabında da hissettiren, akıcı ve severek okuduğum bir kitap oldu.
Çok değil daha birkaç gün önce #turgenyev ‘in “Asya~ Faust” eseri hakkında yazarken şöyle demiştim:
“Kararlar, ilişkiler, hayatlar noktasında hayatımızı şekillendiren şeylerin pek çoğu yap(a)madıklarımızdır. “
“Vapurlara Küsmek” ile 2011 Orhan Kemal Öykü Ödülü'nü alan, Kese Kâğıdına Sarılı Şeyler (şiir, 2009) ve Şikeste (öykü, Sel Yayıncılık, 2016) kitaplarının yazarı/şairi
Türker Can “Sin” adlı romanında tam da bu konuya değinmiş diyebilirim.
Yazar hayat boyu yaşanılan başarısızlıklar, alınan yanlış kararlar ve nihayetinde yıkımla sonuçlanan yaşamları, kendinden, geçmişinden, sınıfından ve safından kaçanları kovalayarak açığa vuruyor.
Sin, eski dilde mezar anlamına geliyor.
Romana adını veren bu eski kelime, belki de eskiyen hayatları, kaybedişleri, vazgeçişleri anıştırırken diğer yandan hayata anlam katmaya çalışanların sesi hatta çığlığıdır, kim bilir?
Hayallerle hayatların kesiştiği, bu akıcı ve samimi metin ülkem insanının da panoramik manzarasıdır diyebilirim. 
Sin