Uzun yıllardır bıkmıştı, uzun yıllardır usanmıştı bu insanlardan. İnsanlarla birlikte yaşamak yani toplumsal olmak, çok beygirli at arabasına, bir at gibi koşulmak, bir at gibi bağlanmaktı onun için. Yöneticilik adına dizginleri ve kırbaçları ellerinde tutanlar ise at olma haysiyetlerini bile yitiren eşeklerdi. Bu duruma dayanabilmesi, bu duruma tahammül edebilmesi artık mümkün değildi.