Marx'ın damadı ve oldukça heyecanlı bir devrimci olan Lafargue , 1880 yılında Egolite gazetesinde yayınlanan yazılarının derlenmesiyle oluşan bir kitap.
Kitap kapitalist düzenin insanları sömürüsünü eleştiren bir deneme olmuş. 10-12-18 saat çalışma düzenine karşılık, 3-5-6 saat çalışıp, insanın kendisine ve ailesine zaman ayırması gerektiğini anlatıyor.
"Kapitalist toplumda çalışma, tüm düşünsel yozlaşmanın, tüm organik deformasyonun sebebidir."
Kapitalizm insanı çalıştıkça yoksullaştırır yoksullaştırdıkça da çalışmaya daha çok çalışmaya mahkum eder. Çok yerinde güzel bir ifade. İsmi kadar güzel bir kitap. Birde kitapta bahsedilen Eliot'un şu sözü çok hoşuma gitmişti zaten bu söz referans olmuştu bu kitabı almama Tabii bir de İbrahim Tenekeci kuşkusuz. "Boş zaman kültürün temelini oluşturur."
Yazarın savunduğu görüşleri desteklemekle birlikte, artık içinden çıkılamaz hale gelen günümüzün kapitalist dünyasında, sistemin çarklarının ezdiği bir insan olarak görüyorum kendimi. Özellikle büyük şehirlerde 10-12 saatlik mesailerle çalışan insanların yol süresini ve uyku süresini de eklediğinizde kendilerine ayıracak zamanı hakikaten kalmıyor. İnsanlar işe giderken bu yüzden mutsuz, sinirli, yorgun…
Maalesef hepimiz sistemin köleleri olmuşuz. Ömrümüzü çürütüyoruz.
Hüküm süren koşulların iyileştirilmesi için maksatlı olarak aşırı bir üslupla yazıldığı kanaatindeyim. Çok kısa bir kitap olduğu için okumakta bir güçlük çekmeyeceğinizi ve bazı konuların günümüzde de geçerliliğini koruduğu için bilgi sahibi olacağınızı düşünüyorum. Tavsiye ederim, iyi okumalar...
