Teori ve Pratik Üzerine Bir Tartışma (1956)
Theodor W. AdornoTeori ve Pratik Üzerine Bir Tartışma (1956) Gönderileri
Teori ve Pratik Üzerine Bir Tartışma (1956) kitaplarını, Teori ve Pratik Üzerine Bir Tartışma (1956) sözleri ve alıntılarını, Teori ve Pratik Üzerine Bir Tartışma (1956) yazarlarını, Teori ve Pratik Üzerine Bir Tartışma (1956) yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
insan ancak çalıştığı kadar değerlidir.
Sayfa 21Kitabı okuyor
felsefe, özgürlüğün insanın uğraşmak istediği şeyi seçebilmesi, kötü olan her şeyin kendi eseri olduğunu kabullenebilmesi olduğunu söyler hep.
Sayfa 18Kitabı okuyor
insan düşünmeye başladığında artık etrafa körü körüne saldırmaz. düşünen kişi yumrukla tepki vermez, önüne geleni yalayıp yutmaz.
Sayfa 13Kitabı okuyor
Düşünmenin hazzı tavsiye edilebilir bir şey değil.
ADORNO— Bir davranış biçiminin pratik olması için, düşünmem gerekir. Düşünme diye bir kavrama sahipsem, pratik kavramı teori kavramını barındırıyor demektir. Bunlar aynı anda hem birbirinden ayrı hem de birbirinden ayrılamaz momentler.
Sayfa 55 - Ütopyacılığa HayırKitabı okudu
Anlamsız acının ıstırabın ortadan kalktığı bir dünyada, Schopenhauer haksızdır.
.
Varoluşsal bir merkez olarak kişilik, acıyı ve neşeyi hissetme kapasitesini varsayar. Nesne dünyasındaki, ulustaki, devletteki, toplumdaki, sosyal kurumdaki veya kilisedeki hiçbir şey bu kapasiteye sahip değildir.
.
.
.
YARIN 1 MAYIS (!)
Ümit Kıvanç hocanın hazırlamış olduğu bir belgeseli sizinle paylaşmak istiyorum. Bu belgesel kokuşmakta olan (sözde rasyonel temeller üzerine kurulu) kapitalizmin vahşiliğini gözler önüne seren iyi bir yapıt. Belgeseli izlerken acı çekmeniz ümidiyle...
"Bugün işçiler, işçi olduğunun farkında değil!" -Max_Horkheimer_Theodor_Adorno797.jpg)
Teori ve Pratik Üzerine Bir Tartışma (1956)
Ve arkasına Sixteen Tons adlı şarkıyı dinlersiniz (kim bilir, belki...)
Belgesel → vimeo.com/541540338
Şarkı → youtube.com/watch?v=tfp2O9A...
HORKHEIMER- Ne olması gerektiğini düşündüğümüzün, üslubumuzdan anlaşılması lazım.
ADORNO- içimden bir ses, şu an her şeyin bittiğini söylüyor, ama durum her an değişebilir. Görüşüm şu: bu toplum bir refah devletine doğru gitmiyor. İnsanları giderek daha çok avucunun içine alan bu toplum geliştikçe irrasyonelliği de artıyor, ki bu aslında kurucu bir şey. Bu gerilim baki olduğu sürece, spontanlığın artık mümkün olmaması için şart olan ısıl denge gerçekleşmemiş demektir henüz. Nesnel karşıt güçler azledilmeden, dünyanın delilik raddesine varacağını tahayyül edemiyorum.
Özgürlük birikim yapabilmek değil, bilakis biriktirmeye ihtiyacımın olmamasıdır.
Belki de insanın inandığı bir yanlışı, adeta, deyim yerindeyse bilinçli bir şekilde formülleştirmesi gerekiyordur.
Özgürlük çalışmak zorunda olmamak demektir.
Eksiksiz ve kesin açıklamalar yapmaya çalışırsak aptal gibi görünürüz.
...düşüncelerimizden bahsedecek olsak, anlamakta güçlük çekecektir; huzurunu bozmasak daha iyi.