Eser, Yavuz Bülent Bakiler Bey'in Özbekistan seyahat notlarından oluşuyor. Nesri şiir gibi ince ince işlemiş üslûbu ve güzel betimlemeleri ile yazar okuyucuyu gezip gördüğü yerlere gidip görmüş gibi hissettiriyor. Kitabı okurken çoğu zaman gözlerim yaşlı ata topraklarımızdaki soydaşlarımızın yaşadıkları sıkıntıları, çektikleri acıları okudukça, düşündükçe öfke doldum. Yıllarca uzaklarda anayurtta Türkiye hasreti yaşayan kardeşlerimizi görmezden gelmenin ayıbı vicdanımı sızlattı. Vatanından koparılan Uygur nine, Canbullu Cuma Efendi ve daha nice gönlü samimi sevgiyle dolu, gözü yaşlı mazlum soydaşlarımızı ve Taşkent'te, Semerkant'ta, Buhâra'da yıktırılan muhteşem mimarili camilerin, türbelerin, tarihî yapıların eski ihtişamlı günlerinden sonra, şimdi Rus elinde yıkılmış viran hallerini düşündükçe kahrolmamak elde değil. Dileğim ve duam odur ki Türk Milleti'nin kendi öz kardeşlerine gereken değeri ve özeni vereceği günler tez zamanda gelsin! Mazlum Türk Cumhuriyetleri tam bağımsızlık ve refaha kavuşup millî bilinçle tüm soydaşlar birbirini kucaklasın!
Türkistan'ı böyle güzel araştırıp, anlatıp yanlış bilinen gerçekleri açık bir dille ifade eden, olanları tüm netliği ile ileten saygıdeğer Yavuz Bülent Bakiler Bey'den Allah razı olsun, hayırlı ömürler versin.
