Her insan çıplak doğar ve kendini örtmek için başkasına ihtiyacı vardır, Heidegger buna "dasein"(O/Onlar) der. "Ben" in varlığı "dasien" in varlığına bağlıdır.
İşin aslı sezilebiliyorsam varımdır. "Cogito ergo sum" değildir. Cogito insanin en bencil tarafıdır.
Günümüz toplumlarında ben'in düşüncesine odaklı bir düzen vardır ben düşünür, ve yapar. Düpe düz bencilce bir düzen. Hatta kapitalist düzenin kısaca tanımı. Toplumsallık insanın en insancıl tarafıdır, insanı insan yapan tarafıdır. Toplumsallık çerçevesi içinde diğer varlıklar yok sayılmaz onlara da ihtiyaç vardır. Ama Descartes'in Cogito temelli varlık anlayışında ne toplum ne de toplumun ihtiyaç duyduğu şeylere gerek vardır. Mutluluğum için başkasının acısına, yaşamam için başkasının ölmesine gerek vardır...
