Muhteşem tek kelimeyle muhteşem. Kitabın, okunduğu andan itibaren duygu yoğunluğuna girmemek elde değil. Üstelik bitirdikten sonra bile etkisinden çıkılmıyor. Ki herkesi etkileyebilecek bir kitap, edebi yoğunluğu fazla olmasa da akıp gidiyor ve hemen bitiyor ama etkisi o kadar çabuk değil.
Bazı kitapların okunmak zamanları vardır lafına gerçekten inanıyorum. Birkaç yıl önce Türkçe öğretmenimin önerisiyle başlamıştım ve sonrasında yarım bırakmıştım ama şimdi okuyunca çok etkilendim. Kitap akıp gidiyor ve bitirmeden kalkmak istemedim başından.
Emir ve Hasan adındaki çocukların yaşamları, ülkeleri, içinde bulundukları durumu, arkadaşlık, kardeşlik duyguları, babalarıyla arasındaki ilişkileri kaleme alınmıştı . Savaşın çocuklar için çok zor olduğunu, coğrafyanin kesinlikle kader olduğunu, toplumdaki cinsiyetçiliğin altını çizen yazar çok edebi kaygı gütmeden anlatmış olsa da gayet güzeldi.
Herkesi ağlatan bir kitap mı bilmem ama beni çok ağlattı, içinde bulunduğumuz ruh haline göre de değişebilir bu durum. Küçük çocukların nelerle başa çıktığını okumak, gerçek hayatta da böyle şeyler olduğu için çok acı verdi. Kitapta da yazan gibi Çocuklar hep var ama çocukluklarını çaldılar.
Kitap gerçek dostluğu, onun için fedakarlıği, sadakati, kardeşliği, adalet için savaşmayı, kötülerin elbet kaybedeceğini, iyiliğin içimizde olması gerektiğini vuruluyor.
Çocuklar hep masum ve saf kalmalı, hayallerine gölge düşürülmemeli, bunu kimse hak etmiyor.