"Yaralarımı saran insanlar lazım bana, bir yara daha açan değil, biz seninle olsak olsak, mahalleye rezil oluruz anca, iyisi mi sen otur, ağla, düşün, sigaranı yak, ben artık uyursam geçer cinstenim, benim seninle davam bitti, benim sen diye bağıran yanım yok artık, seninle gülünmez, ağlanmaz bir yolda yürünmezmiş. sen, verilmiş her emeğin ziyan oluşuna şahit, bu yazdıklarımı bir gün gel, yüzün tutarsa beraber okuruz. bir ihtimal varsa bile ben yokum artık."
Bu kitap bende uzun süre kapatamayacağım bir yara bıraktı ve onu onarırken kendi eksik yanlarımı tamamlamaya bakacağım. Velhasıl,
kalbinizde biri varken asla başkasını sevmeye çalışmayın. Kimsenin duygularını ve yaşadıklarını kendi hisleriniz uğruna yoksayıp görmezden gelmemezlik yapmayın.