Dışardan ne yapıyor görünürse görünsün, kişinin gönlünün hep Allah'la olması, onu bütün davranışlarında ölçülü yapacak, küçük önemsiz görünen işlerinde bile ona bir ibadet sevabı kazandıracaktır.
Namazdayken aklı fikri namazın dışında olan insan kaybetti. Namazda iken namazda olmaz, gönlü yaratıcıda olmak, hem o namazı, hem de o kişiyi yüceltti, makbul kıldı.