Bir çocuğun elinde iki tane elma varmış. 🙂🍎
Annesi çocuğa: elmalarından bir tanesini bana verir misin? Demiş.
Çocuk elindeki elmaların önce birini, sonra diğerini ısırmış…
Annenin dudaklarındaki tebessüm, bir anda donup kalmış.
Yüzünden, çocuğunun onu hayal kırıklığına uğrattığı okunuyormuş.
Ama çocuk ısırdığı elmalardan birini annesine uzatarak “Al anne! bu daha tatlı” demiş.
Anne öylece kalakalmış….
Ne kadar tecrübeli olursanız olun ön yargıda bulunmayı geciktirin, açıklamak için karşınızdakine fırsat verin!
Kaldırımdan geçiyordu ruhum. Bir çocuk oturmuş kaldırım kenarında. Dizlerini karnına çekmiş, yumruklarını yüzüne dayamış, dümdüz bakıyor karşı kaldırıma sessiz sessiz. Sordum;
"-Neyin var çocuk?
+Hiç bir şeyim yok." diye mırıldandı zor duyulacak bir sesle. Ama belli ki çok büyük bir acısı vardı. Bu acıya rağmen bu cevabı verecek ne
İnsanlar neler dediğini bilmiyor muyum? Elbette biliyorum. Omzumu silkmekle yetiniyorum. Başka ne yapabilirim? Ağız dediğin torba değil ki büzesin? Rüzgârın esmesini engellemek bile insanların dedikodu yapmasını engellemekten kolaydır.
Kitapta yalan, ikiyüzlülük, çıkar gibi konular işleniyor. Aslında bu olayların fazla karakterle işlenmesi hoşuma gitti. Farklı karakterler barındırması hoş ve atmosferi uyumlu kılıyor. Bu da bir nevi rehber niteliğinde.
Kitabın bir şaheser olduğunu söyleyemem ancak yazarın yaşadığı dönemi tasvir etmesi, o zamanım insanlarının davranışlarını