İhmalkârlığımız, nemelazımcılığımız, tembelliğimiz yüzünden
yarınlar âdeta bitmemiş işler mezarlığına dönmüş durumda, bugün ise elimizdedir ve ona tasarruf hakkına sahibiz. Şimdiyi, yani bugünü ihmal edenler
zaten yarınları da kaybetmiştir. Zira bugünün yapılmamış işleri kendisine atıla atıla yarınlar, yarım bırakılmış, belki de hiç başlanmamış dağlar kadar işlerle gözümüzü yıldıracak ve o da başka bir günün mezarlığına yolculanacaktır.
Sayfa 15Kitabı okudu
Yarın Şeytanı
Bir insan iyi bir iş yapmaya niyet ederse hemen “Yarın” adlı şeytan gelir ve o
kişiye dermiş ki: “Çok güzel bir karar verdin, iyilik yapmak ne güzel. Ama acelesi
yok, yarın yaparsın.” eğer kişi bu aldatmaya kanmaz ve iyilik yapmakta ısrarcı
olursa bu sefer de “Geciktir” adlı şeytan gelir ve dermiş ki:
Sakın bugünkü işini yarına bırakma, bugün yap; ama acelesi yok, daha
gün bitmedi, biraz sonra yaparsın.
Şeytan o kişiyi yapacağı iyilikten caydırmak için her kılığa girermiş. Kim bilir
kaç defa bu şeytanlarla muhatap olduk da haberimiz bile yok! Sahi yapacağı
iyiliği karar verdikten hemen sonra şöyle bir ileri bir geri “Acabaaa!”larla tartılıp silkelenmeyen kaç kişi vardır ki! İnsanın şeytan kadar azimli ve çalışkan
olmadıkça onunla baş etmesi mümkün değil demek ki...
Tam da burada, şeytanın bu hilesini bize “zımnen” haber veren Peygamber
Efendimizin şu hadisini hatırlamak/hatırlatmak gerekiyor: “Heleke’l-müsevvifûn: Daha sonra/Yarın yaparım diyenler helak olup gittiler.” hep deriz ya “Daha
gencim.”, “Amâaan önümde uzun bir ömür var!”, “Hele bir yaşlanalım, bakarız icabına!”. Sanki yaşlanacağımız, yaşayacağımız garanti gibi hep ilerilere erteleriz
ya! İşte bu tavrın insanı helak edeceğini söylemiş sevgili Peygamberimiz.
Sürekli “Hele bir yarın olsun!”cuların korkunç akıbetini Hz. Mevlâna çok açık
bir dille anlatmış: Hele yarın, hele öbür gün diye vaat eder, Allah’a dönmeyi sallar
durursun ya… İşte bu bekleyiş, mahşerdeki beklemedir, vay sana!5
Tekrarlayalım o hâlde: Kırk tane yarın bir bugün etmez! Çünkü elimizde bugün var, yarın değil.
Sayfa 14Kitabı okudu
Meşhur bir özdeyiş vardır: Dünün güneşiyle bugünün çamaşırı kurutulmaz! Peki
yarının güneşiyle bugün aydınlatılabilir mi? Evet, aydınlatılabilir. Çünkü dünün güneşi batmıştır, bugüne çağmaz, ama yarının güneşi daha doğmamıştır ve elbette “Gün doğmadan neler doğar.”a dair ümit insanı umutlandırabilir.
Bunun en güzel örneğini Mehmet Âkif’in, İstiklâl Marşımızda da yer alan şu
mısralarında görürüz: Doğacaktır sana vadettiği günler Hakk’ın/Kim bilir, belki
yarın belki yarından da yakın! Bu ifadeler, bugünü yarına ısmarlayıp yatanlar
için değil, bugün olmadı diye ümitsizliğe kapılmayıp var gücüyle savaşanları
hakikatlemek için söylenmiştir.
Sayfa 13Kitabı okudu
Evet ertelenmiş, erinilmiş, yapılmamış, yarım bırakılmış işler hep kendisine
atıla atıla yarın artık ağzına kadar dolmuştur. Hani “Bugün çok işim var.” deyip yarına erteliyorsun ya emin ol yarının bugününden çok daha dolu olacak.
Bu yüzden derlermiş ki “İşlerin yoluna girmesi için yarını bekleyen kişi, karşıya
geçmek için ırmağın akışının durmasını bekleyen kişiye benzer.”
Sayfa 12Kitabı okudu
İnsanların “yarın yaparım” diye kendilerini bile bile düşürdüğü bir tuzak vardır. “Bugün çok yoruldum, yarın yaparım!”, “Hele bir yarın gelsin!” Oysa ne demiştir atalar: “Bugünün işini yarına bırakma, o günün kendi işi vardır o da kalır
yarınına!” Bu yüzden aklı başınca niceleri demiştir ki “Yarın diye bir şey yoktur!”
çünkü daha gelmemiştir, olmayana göre hüküm verip iş ısmarlamak da akıl
kârı olmasa gerek.
“Yarın diye bir şey yoktur.” cümlesi size anlamsız gelmişse veya “Demagoji bunlar!” diyorsanız bir de şunu dinleyin: Dünyanın en önemli iş adamlarından biri olan, Alibaba’nın sahibi Jak Ma bir konuşmasında şöyle diyor: Bugün zordur,
yarın daha da zordur ama yarından sonraki gün güzeldir, fakat insanların çoğu
yarının akşamında ölürler.
Ne demek bu? İnsanlar bugünün zor olduğunu yaşayarak görürler, sıkılırlar,
bunalırlar, içlerinden “Belki yarın daha iyi olacak.” diye geçirirler, yarına gelirler fakat bir de bakarlar ki yarın daha da zor, daha da meşakkatli; o an umutsuzluğa kapılırlar, sanki bu zorluklar hiç bitmeyecekmiş gibi gelir onlara ve o ümitsizlik, karamsarlık, kötümserlik içinde, sabırsızlıkları yüzünden kaybolup giderler. Hâlbuki biraz daha dişlerini sıksalardı, o çok çok meşakkatli yarının ardından mutluluk getirecek yarından sonraki günü göreceklerdi.
Sayfa 11Kitabı okudu
Basit bir hesap yapalım: Yarın, bugünden sonraki gündür. Yani yarın belli bir
gündür. Böyle bakınca bir sorun görünmüyor. Ama biz, bugün için “yarın” dediğiniz güne ulaştığımızda onun adı artık “yarın” değil, “bugün” olacağına
göre, bizim gördüğünüz gün hangisi oluyor, bugün mü yarın mı? Tabii ki bugün. Zira “bugün”ün yarınına ulaştığımızda o gün, bugün; bu sefer “yarın” da
bir ertesi gün olacağına göre biz “yarın”ı asla göremeyeceğiz demektir.
Sayfa 11Kitabı okudu
Buna Yarın Bakarız…
Doğarken batmazsa diken
batmaz bir daha ebediyen…
Sayfa 160Kitabı okudu
Yarın, ne kadar yakın ve ne kadar sonsuzca uzaktı.
Dün, Bugün ve Yarın...
Yarının dünyasının dünün dünyası olmayacağı kesin. (Kesin ama) kesinsizlikler çağına girmiş durumdayız...
Sayfa 15Kitabı okudu
“…yarın her şey değişecek, yarın. Birdenbire anlar ki yarın da böyle olacaktır, öbür gün de, tüm öteki günler de.”
Sayfa 35 - AlayKitabı okudu
"yarın" hastalığı
"Bu 'yarın' hastalığı sayesinde, oradaki üç-beyinli varlıklar, özellikle de çağdaş olanları, 'daha sonra' daha fazla ve daha iyi yapacaklarına kanaat getirerek o an yapılmasi gereken her şeyi 'daha sonraya' ertelerler. "Bu habis 'yarın' hastalığı yüzünden, tesadüfen veya dışardan gelen bilinçli bir etki sonucu Akılları ile tamamen bir hiç olduklarını farkedip bunu bütün ayrı, ruhani parçaları ile hissetmeye başlayan ve yine üç-beyinli varlıklara yaraşır hale gelebilmek için hangi varlık-gayretinin nasıl gösterilmesini tesadüfen öğrenen o talihsiz varlıkların çoğu, 'yarından yarına' erteleyip durarak, hemen hepsi, kendileri için hüzünlü bir günde, büyük küçük her kozmik oluşumun tamamlanan varoluşlarının sonuna doğru, yaşlılığın 'takatsizlik' ve 'hastalık' denen habercilerinin ortaya çktığı ve tezahür etmeye başladığı noktaya varırlar.
Sayfa 371Kitabı okudu
Zaman.
Mutluluğun enkazına giden süreçte,
etken düşüncenin empoze edildiği döngüydü
küçük çatlaklar...
"Bugün alacağınız küçük bir dönemeç sizi çok farklı bir yarına taşır."
