Mâzimizde bir evde hasta bulunduğu takdirde o evin penceresine kırmızı bir çiçek konulması kafi idi.
Sokaktan geçen saticılar ve hattâ mahallenin çocuklar bile; o zarif ikazı görür, oradan sükůnetle geçer, hastayı
rahatsız edecek davranışlardan kaçınırlardı.