Koşarak eve dönmek, kitaplarına kapanmak, dışarı çıkmamak mıydı onun selameti? Yeterince gizlenmemiş miydi kuyusunda? İyiler kötü, kötüler de iyi olmayacaktı ki o saklanırken.
Sayfa 119Kitabı okudu
Gündelik yaşamda ne kötüler cezalandırılır ne de iyiler ödüllendirilirdi. Başarı güçlülerin tekelindeydi, zayıflara kalan yenilgiydi, bu kadar basitti.
Sayfa 237Kitabı okudu
İyiler kendini kınar, kötüler kendine acır.
Her şey tamam oldu dediğimiz zamanlarda en başa dönebiliyoruz. Olabilir.
En güvendiğimiz insanlar en güvensiz işlerle ya da sözlerle karşımıza çıkabiliyorlar. Olabilir.
Hayat arkadaşımız, eşimiz bizi hiç ihtimal vermediğimiz şekilde yanlış anlayabiliyor. Olabilir.
Anne-babamız bir türlü bizim baktığımız taraftan bakamayabiliyor.
Sayfa 13Kitabı okuyor
sabahları masum görünürdü her şey, oysa geceleri çıkardı tüm kötüler. zaten geceler de bunun için vardı, öyle değil mi? güneşe el süremeyen kötüler, ellerini gökteki aya uzatmaktan asla çekinmezlerdi.
Sayfa 10Kitabı okuyor
Çocuklara bakın, ne kadar kötüler!
Bunun sonucunda, Rousseau'nun düşündüğü gibi insanın iyi doğduğunu düşünmüyorsunuz.
Temelde bir hata bu! Bütünüyle yanlış. Çocuklara bakın, ne kadar kötüler! Bunu kabul etmek gerektiğine inanıyorum, zira tercih hakkımız yok. İnsan bunu biliyor, hissediyor; hayvanlardan bile beter
Sayfa 199
