"Dönülmez bir yolculuğun içindesin artık. Bu küçücük delikten görünen kent, bu koca koca bildik yapılar, —öyle göründüğüne bakma— erişilmez bir uzaklıkta."
"... yetimhaneleri ziyaret edin. Bir günde büyüyen küçücük bedenler doludur o karanlık yapılar."
Sayfa 94 - KitanaKitabı okudu
Her yerden şaşkın ve düşünceli geçiyor, basit gibi görünen şeylerde bile hayret ifadesine rastlıyordu. Kim bilir belki de hayat buydu: Etrafına dikkatli bakıp güzellikleri görebilme kabiliyeti. İnsanın yaratıcıya ihtiyaç duyduğunu, sahipsizlikten korktuğunu, kâinatta küçücük bir nokta olduğunu, buna mukabil kâinatın ne kadar büyük olduğunu ne güzel gösteriyordu bu büyük, küçük, ihtişamlı, sıradan yapılar. “İnsan," dedi içten içe. “İnsan, ne kadar güçlü ve özgür olursa olsun, demek ki daha yüce, daha şefkatli bir gücün kollarına atılma ihtiyacı duyuyor."
Sayfa 99Kitabı okudu
Dönülmez bir yolculuğun içindesin artık. Bu küçücük delikten görünen kent, bu koca koca bildik yapılar, -öyle göründüğüne bakma - erişilmez bir uzaklıkta.
Sayfa 45 - Can YayınlarıKitabı okudu
Dönülmez bir yolculuğun içindesin artık. Bu küçücük delikten görünen kent, bu koca koca bildik yapılar, - öyle göründüğüne bakma - erişilmez bir uzaklıkta.
Elveda dersin bazen herşeye ,herkese ,
Sessizce veda ediyorum kendime bu gece .
Bunu ben istemedim siz zorladınız.
Bir ben vardı bana dair küçücük dünyamda ,
Kalbim de taşıdıklarım taşa çevirdi ve gitti.
Solum dedim sonum oldu gitti ,
Soluğum derdim nefessiz koydu gitti .
Bir ben vardı sana dair içimde , hayalde olsa inşa ettim ya senli günleri bilemedim
Sen kaçak yapılar üzerinde ruhsatsız bina
Ben ise kumundan cimentosundan çalan müteahit oldum bu sevda,da yıkıldı toz pembe
Hayaller pembesi rüzgara karıştı tozun da boğuldu düşlerim.
El' veda sana dair tüm düşüncelerim .