Külkedisi ne yapsın, kendisini ancak ayak numarasından tanıyabilen bir salağı...
28 Temmuz
Hiç himse bizim düşündüğümüz kadar güçlü değildir.
Alice Walker
Çoğumuz, zaman zaman en sevdiğimiz kurgu karakterin ya da mitolojinin arkasına saklanırız. Benimki oldum olası Külkedisi'ydi. Külkedisi ablalarının gölgesinde yaşar ve talihi dönene kadar hizmetçilik yapmaya mecbur edilir. Küçükken her yerde Dallas Lovato'nun kız kardeşi olarak tanınırdım.O böyle hissetmemi hiç istemedi ama ben her zaman onun gölgesinde kaldığımı hissettim. Ablam olduğunu söylemekten her zaman gurur duysam da hiçbir zaman tam anlamıyla parladığımı hissetmedim. Tek başıma da parlayabildiğimi anlamam için çok çaba harcamam gerekti. Bu engeli aşmanın kendimi gerçekten sevme yolculuğunun bir parçası olduğunu şimdi anlıyorum. Bugün ona duyduğum kıskançlığı aşmam sayesinde, ablamla daha yakın bir ilişkimiz var.
Hedef: Kimsenin gölgesi olmakla yetinmeyin. Gölgeden çıkın ve kendinizi sevin.
Her şeyden çok, bunu düşünmemeye çalışsam da hangi hayatı tercih ettiğimi biliyorum. Ve her gece Külkedisi gibi, bir hayattan diğerine geçtiğimde, çok küçük ama belirli bir parçam ölüyor.
''...Hiç kimse gerçekten dönüşüme uğramaz. Külkedisi her zaman külkedisiydi. Üzerinde daha hoş bir kıyafet vardı yalnızca. Çirkin ördek yavrusu hep bir kuğuydu, sadece daha küçüktü.''
Uzun boyluydu,koyu renk saçları vardı: Ona bir zırh ve beyaz at verip görmeliydiniz; nişanlımın Külkedisi'nin aklını başından alan prense benzerliği olağanüstüydü. Şanslıydım..
Sayfa 15Kitabı okudu
İkinci kez ayrılmayı ikimiz de istemezdik.
Gözlerinin içine son kez baktığımda o küçük endişeyi gördüm.
Tekrar mutlu olabilecek miydik?
Külkedisi... Senden son isteğim...
Beni bekleyebilecek misin?
Mesafelerin aramıza girmesine izin verecek misin?
Sayfa 410 - Fenomen KitaplarKitabı okudu
