Şehzade Mustafa (1515, Manisa - 6 Ekim 1553, Konya)
ŞEHZADE MUSTAFA MERSİYESİ
I.
Meded meded bu cihânûn yıkıldı bir yanı
Ecel Celâlîleri aldı Mustafâ Han’ı
İmdat! Eyvahlar olsun! Bu cihanın bir yanı yıkıldı;
Zevk-i dünyâya firîb olmadılar ehl-i kemâl,
Bildiler hâsılı hep zıll ü hevâ lu'b u hayâl.
Zevke teşbîhi cihânın hele rüyâya misâl;
Dâmen-i aşkı tutup buldu kamu kurb-ı visâl.
Sayfa 32 - Palet Yayınları
Bu karmakarışık, kararsız misafirhanelerden başka ve kurb-u şahanede bir diyar-ı saadet vardır; biz de ona namzediz...
Sayfa 58
Salahaddin Eyyubi'nin Menşei Hakkında
"Biz Kürd değiliz, aksine onların yanına konduğumuz için bizi de onlardan zannettiler. Sülalemizin büyüklerinden yetişebildiklerimden hiç kimsenin bizim Kürdlerden olduğumuzu söylediğini görmedim."
Hasan b. Davud el-Eyyubi, Fevaidü'l celiyye fi'l Ferâidi'n-Nasıriyye.
Ayrıca bkz. İbni Vâsıl, Müferricü'l Kurûb, I/3-6.
Arapça kurb yakınlık demektir.
“Ailece kuşandık teslimiyet sırrını...
Baba itaatteydi.
Oğul itaatteydi.
Ana olarak ben itaatteydim.
Şeytan şaşkın. Şeytan panikte.
Hepimiz kurb/anında O’na kurb/an’dık.”
Sayfa 144 - Nesil YayınlarıKitabı okudu
KASİDE DER TEVHİD-İ HAZRET-İ BÂRİ
"Rümûz-i hikmetin eyler beyân merâtib ile
Cemi’-i hâl-i beşer hâh fakr ü hâh gınâ
Mariz-i ârıza-i naksdir nüfûs-i tamâm
Kimine fâ’ide perhîz ider kimine gıdâ
Şerîf zâtlara evc-i imtihânından
Vesile-i şeref-i kurb olur nüzûl-i atâ
Hasîs nefslere genc-i iltifâtından
Mezid-i illet-i idbâr olur vüfûr-i atâ
Delil-i zillet-i isyandır ta’arruz-i hâl
Tarik-i hüsn-i rızâsı cemi’-i hâle rızâ"
40 yaşına vardığımda bu kasideni ( bu tamamı değil bir kısmı) anlamayı dilerim, dilenirim.
Ey demeden mazhar-ı tuğyan ü isyanım oğul,
Takmayan boynuna hergiz tavk-ı ferman'ım oğul,
Ben kıyar mıydım sana ey Bayezıt Han'im oğul,
Bigünahım dime bari, tevbe kıl canım oğul.
Enbiya vü evliya, ervah-ı âzam hakkıçün,
Nûh u İbrahim ü Musî İbn-i Meryem hakkıçün,
Hatm-ı âsâr-ı nübüvvet Fahr-i Âlem hakkıçün,
Bigünahım dime bari, tevbe kıl
Kanuni
Ey demâdem, mazhar-ı tuğyân u isyânum oğul!
Takmıyan boynuna hergiz tavk-ı fermânum oğul,
Ben kıyar mıydım sana ey Bâyezid Hân'um oğul,
Bi-gûnâhım dime bâri, tevbe kıl cânum oğul.
Enbiyâ vû evliyâ ervâh-ı a'zam hakkiyçûn,
Nûh u İbrâhim ü Mûsâ İbn Meryem hakkiyçûn,
Hatem-i âsâr-ı nübüvvet Fahr-i 'Âlem hakkiyçûn,
Bî-gûnâhım dime bâri. tevbe
Sayfa 189Kitabı okudu
