Öncelikle benim gönlümde de güller açtıran gizli bahçeyi ben iki ayrı kolda değerlendirmek istiyorum:
* çocuk kitabı olarak dusunulurse ;
Bir çocuğun başına gelebilecek en kötü şey hiç kendi haline bırakılmaması ya da tamamen kendi haline bırakılmasıdır.Marry hiç kendi haline bırakılmamış ,Colinse tamamen kendi haline bırakılmış.Bu çocukların hikayesini okurken yüreğimin ;cocukla çocuk olan tarafı gülüp mutlu olurken , sevgiye hasret olmaları annelik tarafımı burktu.
*bir yetişkin kitabı olarak dusunulurse;
"...Güllerin yetiştiği bahçede, deve dikeni yetişmez..." ve tam tersi de tabi.
O halde zihnimizdeki ,kalbimizdeki kötü düşünceleri, insanlar hakkındaki kötü zanları, kendi kişiliğimize yönelik olumsuzluk kuruntuları söküp atmamız, arınmamiz halinde huzura ermemiz bahçedeki zararlı otlari koparıp atınca güllerin açması kadar dogal ve basit.Cunku hayatımızı guzellestirecek sihir içimizde...
