Bir kuşun uçması gibidir insan olmak: Kendisine verilen yetenekleri kullanmayı boş verdiği her durumda, kanatlarını kapatan bir kuş misali, hızla irtifa kaybeder insanoğlu.
Sayfa 27Kitabı okudu
“Eğer olsaydı bir kuş misali kanatlarım…”
Hep güneşe uçardım..”
Alvinin kafesteki çocukluğu
***Mariam
Çocukluğum kafeste bir kuş misali,
kanatlarım çırpınıyor kurtulmak için
Çarpıyor kafesin demirlerine özgürlükte uçmak için...
Bırakın beni! Kuş misali doyasıya oyunlar oynamak istiyorum...
İyiliğime sanıp, ağır sorumluluklar yüklemeyin ben herşeyi oyun içinde öğrenmek istiyorum...
Benim sevgiden başka, yemeğe ihtiyacım yok!
"Sibyl Vane'in senin için romantik edebiyatın tüm kadın kahramanlarını temsil ettiğini söylemiştin; bir gece Desdemona, diğer gece Ophelia olduğunu, Juliet olarak can verip Imogen olarak yeniden hayat bulduğunu..."
"Artık asla yeniden hayat bulamayacak," dedi Dorian yüzünü ellerinin arasına gömerek.
"Hayır, bulamayacak. Sahnedeki son rolünü oynadı. Fakat sen o izbe kulisteki yalnız ölüm sahnesini bir Jakoben tiyatrosundan dehşet verici bir bölüm, Webster'dan, Ford'dan ya da Cyril Tourneur'den şahane bir sahne olarak farz et. Kız hiç yaşamamış, dolayısıyla da gerçekte ölmemiş say. O zaten, en azından senin gözünde, bir hayalden ibaretti; Shakespeare'in oyunlarından kuş misali gelip geçen, varlığıyla oyuna güzellik katan bir hayalet, Shakespeare'in müziğini zenginleştiren, ona neşe katan bir sazdı. Gerçek yaşama temas ettiğinde karşılıklı olarak yaşam onu, o da yaşamı bozdu, bu yüzden çekip gitti. Dilersen Ophelia için yas tut. Cordelia'ya boğdular diye karalar bağa. Brabantio'nun kızı öldü diye feryat figan et. Ama gözyaşlarını Sibyl Vane için harcama; o kız, tüm o karakterlerden çok daha az gerçekti."
Sayfa 120 - Türkiye İş Bankası
Şuraya düşelim... Mis...
önce kuş olduk uçtuk semâya
sonra vurulduk düştük sevdâya
yandık ateşten korlar misâli
öyle derindi vardık mihrâba
aşkı ilâhi saydık cihanda
özden buluştuk fâni mekanda
ayrılsa yollar güller savrulsa
susmaz ki aşka âşık gönüller
👇👇👇
youtu.be/50v1OaPo0io
--- İstanbul Kanatlarımın Altında/1996 ---
Kalbimin derinlerinden bir kuş uyandı
ve uçtu gökyüzüne doğru.
Yükseldikçe, daha ve daha,
büyümeye başladı daha da.
Önce bir kırlangıç gibiydi,
sonra tarla kuşu ve kartal,
sonra bir bahar bulutu misali genleşti
en sonunda tüm yıldızlı gökleri kapsadı.
Kalbimin derinlerinden bir kuş uyandı,
uçtukça büyüdü, çoğaldı,
oysa yüreğimi hiç terketmemişti.
Halil Cibran
Fedailerin Kalesi Alamut
"Eğer olsaydı bir kuş misali kanatlarım..."
"Hep güneşe uçardım."
"Ve sabah çiğinin peşinde koşardım."
"Uzatırdım elimi gariplere."
"Mırıldanırdım onlara her türden ezgilerle. "
"Ve adardım kendimi doğruluğu beklemeye."
"Böylece seninle ben uçarak..."
Sayfa 28 - Koridor YayınlarıKitabı okudu
-Kuş misali !
kırılmış ve yorgun hevesler
onarılmıyor kolayca
bunun için hayata aldırış etmeyen
bir kuş olmak isterdim..