Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.7
mürüvvet
mürüvvet
@kusuvezi
bir takım mülahazalar
Başkent Uni/ Anadolu Uni
Göğe Bakma Durağı
66 okur puanı
Şubat 2022 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Kapak Kızı’nı okurken sürekli kulağımda İlber Hoca’nın ‘bir şeye karar vermek ve iyi düşünmek istiyorsanız tren yolcuğuna çıkın’ söylemleri yankılandı.
İlber Ortaylı’nın sözlerinin tam bir aynası olarak da bu kitabı gösterebilirim. Çünkü tam olarak bir yüzleşme hikayesi.
Şebnem’in karanlık ve pervasız hayatının, kaç kişinin hayatında müphem yalnızlıklara, kuşkulara, ihtiraslara, suçlamalara sebep olarak istemese dahi o hayatların bir parçası olduğunu okuyoruz.
İnce ince işlenmiş olan kurguda en sevdiğim konu muhakkak ki insanların önyargılarının değiştirilemez olduğunu, kendi doğrularına körü körüne inanarak kişileri bu hükümlere bağlıyor olduklarıydı.
Şebnem’den çok kesit yokken bile birçok olguyu bulabiliyorsunuz. Sözün sırası hiç ona gelmiyordu. Ve bu yolculukla tüm yüzleşme ve yanılgıların da ibaret olduğunu, çoğu sorunun yanıtsız kaldığı büyük bir sorgulamaydı bana göre kitabımız.
Olay örgüsü, karakterler, düşünceler, yaşam tarzları sıradan gibi duran ama çok yoğunluk arz eden bir roman. Sindirerek okunmalı diye düşünüyorum. Devam niteliğindeki Yeşil Peri Gecesi’nde söz Şebnem’e geçiyor. Merak edilen soruların yanıtlarını alacağımız umudundayım.
Sevgiyle, esen kalın..
Ben üzerinden geçen ufacık bir dalgayı tufan zanneden bir kaşık su.
Ah Mücellâ’m..
Yüreğime öyle dokundun ki. Her satırında o hisleri ben yaşamışım gibi okudum.
Kendini bildi bileli çeyiz işleyen bir kız Mücellâ. Herkesin hayatında bulunan, kaderin ellerinin kendisine değmesini beklerken ömrü tükenen Mücellâ.
Son bir dönme çabasıyla şimdiye kadar boş kalan yerlerini doldurmaya, eksik kalanlari tamamlamaya, gençligini yakalamaya kalkmış olsa bile, bu kapinin bir yandan da yaşlılığa açılmış olması, ona artık kendi hayatini kendi eline almislara mahsus bir özgüvenle karayemişin ötesine geçme cesaretini de verdi..
Sonra bir gün tüm umutlarını beklentilerini, mutlu olma ihtimallerini evladiyelik çeyiz sandığına gömdü ve açılmamak üzere kilitledi.
Bu hayattan bir Mücellâ geçti.. Kimseye değmeden, sükutu incitmeden.
Çok sevdiğim bir hikaye oldu. Nazan Hanım’ın kalemine yüreğine sağlık.
Okuyacaklara buradan keyifli okumalar diliyorum.
Sevgiyle, esen kalın.
Can’ Hadisesi..
Baba figürünün eksikliğini tüm hayatı boyunca hisseden Aziz Bey’in hadisesini, çok farklı nüanslarla işlenmiş bir kurguyla Ayfer Tunç’un sihirli kaleminden okuyoruz.
Kitap bittiğinde sadece duvarla birkaç dakikalık bakışma münasebetinde bulundum. Ki bu kusursuz anlatımın bende bıraktığı etkiyi anlatmak istesem de anlatamayacağım sanırım. Üstelik bu duygusal yapıma rağmen:(
Vuslatla o pencere kenarında bekledim, Aziz Bey’e kimi zaman çok kızdım kimi zaman öfkem yatıştı. Ama yinede sevdim. Zaten Ayfer Hanım’ın kaleminde en sevdiğim olaylardan birisi de karakteri benimsetirken aynı zamanda hem kızıp hem farklı duyguları yaşatabiliyor. Hikayeyi yaşarken buluyorsunuz kendinizi o sıcaklığı size çok iyi empoze ediyor.
Tahlili yapılacak o kadar fazla olgu var ki..
Suratına bir şamar gibi çarpılan bu aşkın hayatını nasıl tarumar ettiği,
Aziz bey’in yıllar boyunca kalbinde ki o yalnızlık oyuğunun asla kapanmayışı,
Vuslat’ın hep bir adım arkasında bıraktığı pencere kenarı aşkı, kıymet bilemeyişleri ve kaçınılmaz olan Vuslat’ın ölümü..
Cam kırıklarıyla başlayan hadisenin yine can’ kırıklarıyla son buluşu..
Ne denebilir ki? Muazzam bir hikaye. Muazzam bir yazar. Muhakkak okuyun okutturun..
Sevgiyle, esen kalın..
Okur Takip Önerileri
İyi insanlar!
Hayatıma dokunan Viktor Frankl kitabına ilk olarak İkinci Dünya Savaşı sırasında toplama kamplarında yaşadıklarını kendi psikiyatrik öğretileri bağlamında okuyucuya sunuyor.
Genel anlamda baktığımda o kadar zor şartların altında bile düşüncelerini ve duygularını diri tutmak için bir çaba vermiş.
Bu ilk tutunmayı ise sevgiyle başarmış. Bu
Bilinmeden geçmiş bir ömrün mektubu..
Zweig kitaplarını okurken filmlerden sahneler gözümün önünde istemsizce canlanıyor. Olay örgüsü, karakterlerin ruh halleri, bunlara dair bariz ortada olan tahlillere ulaşmak ve düşünmek çok zor değil. Kitap birkaç saat içinde bitirebileceğiniz akıcılıkta sürüyor.
Aşkının tanımını belki herkes farklı yapar ama yazar erkek olmasına rağmen bir kadının duygularını ve yaşadığı anormal aşkı inanılmaz farklı ve akıllara gelmeyecek bir biçimde okuyucuya aktarmış.
Ana hatlarıyla baktığımda bilinmeyen kadınımızda obsesyon bir aşk tanımı görüyorum. Sadakatle bağlı kalmayan umursamaz bir adam ve aksine körü körüne bağlanmış ve sevdiği adamı ilahlaştırmış bir kadın. Yıllar boyu karşılıksız devam eden sevgi bağı. Aralarında bir takım olaylar yaşanmasına rağmen kadını hatırlamayan adam. Her baktığı yüzde adamı gören kadın, baktığı tüm yüzlerde bambaşka suratlar gören adam..
Mektuba hitabında “Sana, beni hiç tanımamış olan sana,” diyerek başlıyor bilinmeyen kadınımız. Ve ekliyor, “beni dinleyeceğin bir çeyrek saat için yorulma, zira ben seni hayatım boyunca sevmiş olmaktan hiç yorulmadım.”
Duygulandığım ve ara ara sorguladığım bir kitap oldu. Meraklılarına kesinlikle tavsiye ediyorum.
Sevgiyle, esen kalın.
KOCAMAN BİR İYİ Kİ..
Biliyorsunuz ki bu kitap Erkam radyoda yayınlanan Gönül sadası programından derlenerek hazırlandı. Şuan için dört seri olan kitabın üçüncüsü. Buraya binlerce satır sıralayabilirim ama benim için kıymeti ölçüsünde önemli olan birkaç şeye değinmek istiyorum.
Yanlış bildiğim doğrularımı düzeltmemdeki en büyük etkenlerden birisi bu program ve kitaplarla tanışmam oldu. İyi ki keşfettim iyi ki okudum ve dinledim.Dinlerken ayrı okurken apayrı bir zevki var. Bilemediklerimi büyük bir şevkle kaydettim belleğime. Unuttuklarımı bilhassa hatırladım. Yeni kitaplar yeni şiirler yeni duygular ve anlamlar buldum.
Sadettin Hocam senelerin verdiği o bilgi birikimini, tecrübelerini bizlere yani öncelik olarak gençlere aktardığı için çok çok memnunum. O hep konuşsun ve ben saatlerce dinleyeyim.
Kemal Hocam yüreklere dokunan hisleri duygu ve düşünceleri okuyucuya dinleyiciye karşılıklı sohbet havasında anlatıyor. Bu iki güzel insanı harmanladığımızda öğrenemeyeceğimiz halledemeyeceğimiz şeyler olduğunu düşünmüyorum. Bu kitaplar, bu sohbetler defalarca dinlenir ve defalarca da okunur. Bizlere bunca güzelliği sunan emeği geçen herkese çok teşekkürler. Biz biliyoruz ki bunca emek hak yolunda kullanıldı. Allah razı olsun.
Bana kitap önersinde bulunmamı isteyen herkese mutlak surette önerdiğim kitaplardan oluyor bu seri.
Bitmesin diye biraz biraz okudum. Sindirdim. Şimdi dördüncü kitaba başlayacağım için heyecanlı ve sabırsızım.
En kısa zamanda bu kitapları edinip okumanız taraftarıyım. Kalbiniz bahara erecek biliyorum. Bu seriye bu güzelliklere koskocaman bir İYİ Kİ diyorum.
Sevgiyle, esen kalın.
Yazar aslında kendini Yozo karakteriyle maskeliyor.
Hiçbir şeye hayır diyemeyen, edilgen memnun etme ihtiyacı hep tetikte olan, insanlara güvenemeyen, mutsuzluğun girdabında ve buna rağmen muhatabındaki herkesi, içinde soytarı kimliğiyle adlandırdığı sahte yapısıyla hep güldüren mutlu eden kişidir.
Yaşamanın ona göre olmadığını defalarca zihninde oyuklara sığdıran Yozo fazlasıyla depresif kişiliğini bizlere gösteriyor. Ölmeyi isteyen ve sayısız deneyen, kendisini yaşayan ceset olarak tanımlayan aynı zamanda da hayatının tamamını utanç verici olarak tanımlayarak yaşamının günahını çıkarıyor.
Karmakarışık düşünceleri, hayatta anlam arayışı ve her şeyi sorgulayıcı yapısı okuyucuyuda derin hesaplaşmalara yönlendiriyor diyebiliriz.
Biraz melankolik, biraz da farazi duygularla bitirdiğim bir kitap oldu. Farklı pencereleri açmanızı sağlayacaktır eminim. Rüzgarın götürdüğü yere gidin.
Keyifli okumalar.. Sevgiyle.
Tek solukta okuduğum sıcacık bir kitap. Yazarın kalemi sade ve akıcı.
Gerçek bir yaşanmışlığı gözler önüne seren yazar 12 yaşındaki Asım’ın aile ilişkilerini, ne köyüne ne de şehire kendini ait hissedememesini, kurumuş bir ağacı kendine dost belleyerek umudunu hiçbir zaman kaybetmemesini, hayallerinin peşinden daima gitmesini anlatıyor.
Asım
Yenal Bilgici soruları ve İlber Ortaylı’nın incelikli cevaplarıyla hazırlanmış söyleşi kitabı.
Her sayfasından bilgi taştığı, toplamak ve heybenize atmak için epey uğraşacağınız yol gösterici bir kitap. Keyifle her satırını okudum okudukçada yine ve yine hayran oldum. İlber Hoca’nın bilgi birikimi, yüzlerce kitabın adının geçmesi kısa da olsa
Siyah İnci
Uzun süreden sonra fabl türünde bir hayvanın kendi ağzından otobiyografisine her satırıyla şahit olmak.. çok beğendiğimi öncelikle dile getirmek istiyorum. Farkındalık ve duyar kazanılacak, insanlarımızın aslında neyi bilerek ve neleride bilinç dışı yaptığını 224 sayfada özetleyen hatta ve hatta eksikleri bile kalabileceğini düşündüğüm bir kitap.
İnanılmaz akıcı, duru ve içine çeken duygusal aynı zamanda da bu dilsiz dostlarımızı siz istemeseniz bile empati yaparak okutturmayı başarmış yazarımız.
Kitap boyunca defalarca satılan Ana karakter Siyah İnci’miz küçüklüğünden beri en soylu ve göz alıcı bir at olarak karşımıza çıkıyor. Satıldığı bir ailede edindiği kadim dostuyla olan anıları iyisiyle kötüsüyle iç ısıtan türden.
Atların para hırs ve ihtiras uğruna nelere katlanmak zorunda bırakıldığını gördükçe insanların ne kadar merhametten ve vicdandan yoksun olduğunu bir kez daha gördüm. Binilen faytonlar, sürücünün veyahut binicinin atın seyisinin küçücük ihmallerinin sonucunda ne kadar acı çektiğinide en iyi dille anlatmış yazar.
Kıymetli okurlar, mutlaka okuyun okutturun:) Ben ise değerli bir arkadaşımın hediye etmesi ile tanıştım bu harika kitapla.
Sevgiyle esen kalın..
Her cümlesi her sayfası, aynı samimiyet aynı içtenlik. Gözlerimde canlandırarak okumuştum. Birkaç defa bitirmeme sebep olan yılların birikimi ve Burak aksak. İsmail abinin saflığını ve içinde bitmek tükenmek bilmeyen o geminin umudunu, Mecnunun kendi çölünde kayboluşları ve bir türlü içinden çıkamayışlarını, Yavuzun gönlünü kitaplarda bulmasını hissetmeyi ve Erdal bakkalın erdalisini içmeyi unutmayın. Sevgiyle..
Belkide defalarca ağlamama sebep olan tek kitap kendisidir. Duyguları sonuna kadar yaşatan Sabahattin Ali ve muhteşem eseri. Mutlaka okumanız gereken bir eser. Şiddetle tavsiyemdir!
