Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

kutupyıldızı

kutupyıldızı
@kutupyldzz
Koca bir kenti ısıtan fikirlerim vardı bir bardak çayla
4 Kasım 1996
5 okur puanı
Ocak 2022 tarihinde katıldı
Reklam
Her şeyi yanlış yorumluyorsunuz, suskunluğu bile.
Neredeyse tanıyan herkes sevmiş onu. Farklı boyutlarda elbet. Ama bir şekilde sevmiş. Zaten onu birazcık tanıyan birinin kayıtsız kalması, sıradan biri gibi davranması mümkün değil. Fakat ben ne yapabilirim? Anlatamıyorum. Anlatamamamın sıkıntısı içimdeki telaşı kat be kat artırıyor… Seni en çok ben seviyorum desem, en başka ben seviyorum ve en başta, herkesten çok, en çok, en… Ne en? İçimden geçenleri bilse koşup boynuma sarılır. Oysa sadece anlatabildiğim kadarını biliyor. Anlatabildiğim kadarını.. Anlatabildiğim kadarıyla ne yapılabilir? Birer çay içilebilir belki.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Ne olurdu kokunun da fotoğrafı olsaydı Sesin fotoğrafı Boşluğun fotoğrafı Parmak uçlarındaki karıncanın Ruhtaki üşümenin... Ölüm kimseyi bu kadar yalnız bırakmazdı.
Önce biraz ağladılar ama alıştılar şimdi. Aşağılık insanoğlu her şeye alışır.
Reklam
Hâlbuki konuşmaya ne kadar muhtacım. Her şeyi içinde boğmaya mecbur olmak, diri diri mezara kapanmaktan başka nedir?
İnsanlara ne kadar çok muhtaç olursam onlardan kaçmak ihtiyacım da o kadar artıyordu.
Niçin ilk defa gördüğümüz bir peynirin vasıfları hakkında söz söylemekten kaçtığımız halde, ilk rast geldiğimiz insan hakkında son kararımızı verip gönül rahatlığıyla öteye geçiveriyoruz?
Çünkü içinizde kalbinize nakşeylediğiniz bir sevgilinin yüzü yaşıyorsa eğer, dünya hala sizin evinizdir. #benimadımkara