Alaeddin Özdenören-Benim Ölümüm
Gülüm gülüm
Bu kentin koynuna girdiğim günden beri
Cebimde ölümüm
Avuç avuç dağıtırım insanlara
Bir türlü tükenmez ölümüm.
Üzümleri aydınlatırım
Masal çarşılarını
Yatağına sığmayan ırmakları
Mağra içlerine gizlenmiş aşkları
Yerler mühürlenince akşamları
Kanlı sulara gömülürüm.
Gülüm gülüm
Benim ölümüm
Çocukların kulaklarına küpedir
Vitrin denizlerine zincirlenmiş çocukların.
"İnsan yola bakarken kısalıyor
Yol insana bakarken uzuyorsa
Ben ırmakta çöl arayan o meczup
Sen korkusuz bir mağra gibisin
Çiçek arıyorsun uçurumlarda
Aynı yerden bakamıyoruz dağlara."
Muhit Dergi
CEBİMDE ÖLÜMÜM
Gülüm gülüm
Bu kentin koynuna girdiğim günden beri
Cebimde ölümüm
Avuç avuç dağıtırım insanlara
Bir türlü tükenmez ölümüm.
Üzümleri aydınlatırım
Masal çarşılarını
Yatağına sığmayan ırmakları
Mağra içlerine gizlenmiş aşkları
Yerler mühürlenince akşamları
Kanlı sulara gömülürüm.
Gülüm gülüm
Benim ölümüm
Çocukların kulaklarına küpedir
Vitrin denizlerine zincirlenmiş çocukların.Alaeddin Özdenören
Kim hasretin nesnesini kapatarak okur bir şiiri??
Balkan şehirlerinde geçerken çocukluğum;
Her lâhza bir alev gibi hasretti duyduğum.
Kalbimde vardı “Byron”u bedbaht eden melâl
Gezdim o yaşta dağları, hulyâm içinde lâl…
Aldım Rakofça kırlarının hür havâsını,
Duydum, akıncı cedlerimin ihtirâsını,
Her yaz, şimâle doğru asırlarca bir koşu…
Bağrımda bir akis gibi kalmış uğultulu…
Mağlûpken ordu,
Gülüm gülüm
Bu kentin koynuna girdiğim günden beri
Cebimde ölümüm
Avuç avuç dağıtırım insanlara
Bir türlü tükenmez ölümüm.
Üzümleri aydınlatırım
Masal çarşılarını
Yatağına sığmayan ırmakları
Mağra içlerine gizlenmiş aşkları
Yerler mühürlenince akşamları
Kanlı sulara gömülürüm.
Gülüm gülüm
Benim ölümüm
Çocukların kulaklarına küpedir
Vitrin denizlerine zincirlenmiş çocukların.
Alaeddin Özdenören
ÇOCUKLA SOHBETLER
sezilerimiz ve eylemlerimiz form düzlemine indirgendiğinde varlık hali nasıl bir düzeneğe dönüşür? bu sorunun güdümünde sezgilerimize ve bunun güdümünde yapılan eylemlerin güvenirliliği daima sorgulancaktır ve sorgulanmalıdır da. çünkü sezgilerimizin akıl çeperine uygunluğu daima şüpheci bir bağıntı içermektedir. homosapiens olan bizlerin edim ve
CEBİMDE ÖLÜMÜM
Gülüm gülüm
Bu kentin koynuna girdiğim günden beri
Cebimde ölümüm
Avuç avuç dağıtırım insanlara
Bir türlü tükenmez ölümüm.
Üzümleri aydınlatırım
Masal çarşılarını
Yatağına sığmayan ırmakları
Mağra içlerine gizlenmiş aşkları
Yerler mühürlenince akşamları
Kanlı sulara gömülürüm.
Gülüm gülüm
Benim ölümüm
Çocukların kulaklarına küpedir
Vitrin denizlerine zincirlenmiş çocukların.
Alaeddin ÖZDÖNÖREN
Açık Deniz
Balkan şehirlerinde geçerken çocukluğum;
Her lâhza bir alev gibi hasretti duyduğum.
Kalbimde vardı "Byron"u bedbaht eden melâl
Gezdim o yaşta dağları, hulyâm içinde lâl...
Aldım Rakofça kırlarının hür havâsını,
Duydum, akıncı cedlerimin ihtirâsını,
Her yaz, şimâle doğru asırlarca bir koşu...
Bağrımda bir akis gibi kalmış
Balkan şehirlerinde geçerken çocukluğum;
Her lâhza bir alev gibi hasretti duyduğum.
Kalbimde vardı "Byron"u bedbaht eden melâl
Gezdim o yaşta dağları, hulyâm içinde lâl...
Aldım Rakofça kırlarının hür havâsını,
Duydum, akıncı cedlerimin ihtirâsını,
Her yaz, şimâle doğru asırlarca bir koşu...
Bağrımda bir akis gibi kalmış
Ateşin icadindan önce ölup cehenneme giden mağra adamının hayreti içindeyim.
Aklımı kaçırdığımı düşünebilirsiniz bir insan acıdan delirdiğinde , diğerleri onun acısını değil deliliğini görürler.
Yemin ediyorum dünya cok boş bir yer bol bol dua ve etmek kitap okumak lazim . Nasıl mutfakta haşlanmayi bekleyen istakoz için titanik'in batmasi mucize ise dünya en keskin virajlardan dönerken senin üstünde kalman da bir mucize
SAVAŞ-BARIŞI ÜZERİNE-1
insan savaşını da barışını da yalnızca evi tehdit edildiğinde yapmaktadır. ve bu ev; ya küçük bir toprak parçası ya da büyük bir ülke ya da fikrinin temellerini atan dünyanın geleceğidir. işte bu bağlamda savaşında barışında haklılık kökleri neşrünema bulur. ve unutulmamalıdır! her savaş ve barış önce insanın kendi içinde başlar. kısacası birey