~~Nisâ Sûresi /101~~
Yeryüzünde yolculuğa çıktığınız zaman, kâfirlerin size bir kötülük yapmasından korkarsanız, namazı kısaltmanızda size bir günah yoktur. Şüphesiz kâfirler, sizin apaçık düşmanınızdır...
~~Nisâ Sûresi /92~~
Allah, her şeyi bilendir, işini sağlam yapan ve yaptığında da bir hikmet bulunandır...
Dünya kim?.. Benden başka dünya var mı? Herkesin bir tek dünyası vardır, o da kendisi… Üst tarafıyla alakadar olmaya bile değmez… Zeki olmak, kuvvetli kafa ve bilgi sahibi olmak neye yarıyor? Bizi istediğimiz saadete götüremedikten sonra… Zekâmız olmasa daha iyiydi. Otlar, hayvanlar, bulutlar ve kayalar gibi yaşamak bana daha Saadet verici, daha yorgunluksuz, daha manalı geliyor…
Evet masnuatta hiçbir eser yok ki, çok manalı bir lafz-ı mücessem olmasın, Sâni'-i Zülcelal'in çok esmasını okutturmasın. Madem şu masnuat, elfazdır, kelimat-ı kudrettir; manalarını oku, kalbine koy. Manasız kalan elfazı, bilâperva zevalin havasına at. Arkalarından alâkadarane bakıp meşgul olma.
İman ve Küfür Müvazeneleri
Sayfa 89
İki evli çift ve konuşma bu! Bakalım nasıl bir yorum gelecek
Ben, seni bu kadar korkak bilmezdim Nüzhet...
— Kocamın ne kıskanç olduğunu bilsen, korkumu az bile bulursun... Maazallah yabancı bir erkekle gezmeğe çıktığımı sezerse mahvolduğumun resmidir.
— Ne yapar... öldürür mü?
— Daha fena... Benden ayrılmağa kalkar... Halbuki ben, onu çok seviyorum... Bir hafta ayrılığına tahammül edemem... Neye öyle manalı manalı gülüyorsun?.. «Kocanı bu kadar seviyorsun da benimle neye gezmeğe çıktın?.» demek istiyorsun.
— (Şevket gülmekte devam ederek) Hayır, hayır... Bu suali sormağa lüzum görmem. Seni gayet iyi anlıyorum... Çünkü kendim de aynı vaziyetteyim... Altı aylık evliyim... Karımı çok seviyorum... Tıpkı senin gibi onun kıskançlığından fevkalâde korkuyorum... Çünkü o da benim başka bir kadınla gezmeğe çıktığımı ezkaza haber alırsa, yandığımın resmidir...
Zeki insalar biraz aptal gözükürler.
"Varsın yüzüm güzel olmasın, fakat asil, manalı ve bilhassa fevkalade zeki görünsün."...
Sayfa 48 - Kültür yayınları
hep döşümde yaratkan, patlayıcı bir kimya
beynimde hep mânâlı bir uçurum.
Hayatımın en dolu, en manalı zannettiğim bir devresi birden bire boşalmış, bütün manasını kaybetmişti. En tatlı emellerinin tahakkukunu gördüğü bir rüyadan acı hakikate uyanan bir insan gibi içim çekiliyordu. Ona hakikaten dargın değildim; asla kızmıyordum. Sadece müteessirdim. “Bunun böyle olması lazımdı,” diyordum demekki beni bir türlü sevmiyordu.

