"Gelin, benim dostlarım,
Çok geç değildir henüz yeni bir dünya aramak için...
çünkü benim amacım
Ölünceye kadar yelken açmaktır ötesine gün batımının....ve
Eski günlerdeki gücümüz olmasa da artık
O yeri göğü titreten, biz yine de biziz;
Hâlâ mangal gibi yüreğimiz var,
Zaman ve kader yıpratsa da bizi, irademiz kuvvetli Çabalamak, araştırmak, bulmak ve pes etmemek için."
" Ulysses'ten, yazan Tennyson"
Sayfa 50Kitabı okudu
Seni Gryffindor’a yollarım belki,
Zamanla olursun aslanın teki,
Yiğittir orada kalan çocuklar,
Hepsinin yüreği, nah, mangal kadar.
Belki de düşersin Hufflepuff’a
Haksızlığı hemen kaldırıp rafa
Adalet uğruna savaş verirsin
Her yere mutluluk götürmek için.
Ravenclaw kısmetin belki,
Oradakilerin hiç çıkmaz sesi,
Mantıktır onlarca önemli olan,
Öyle kurtulurlar tüm sorunlardan.
Düşersin belki de Slytherin’e sen,
Bir başkadır sanki oraya giden,
Amaçları için neler yapmazlar...
Sayfa 107 - Seçmen ŞapkaKitabı okudu
"genç bir kız henüz, lakin yürek mangal gibi"
"Gelin benim dostlarım,
Çok geç değildir henüz yeni bir dünya aramak için...
Çünkü benim amacım
Ölünceye kadar yelken açmaktır ötesine gün batımının... ve
Eski günlerdeki gücümüz olmasa da artık
O yeri göğü titreten, biz yine de biziz;
Hâlâ mangal gibi yüreğimiz var,
Zaman ve kader yıpratsa da bizi, irademiz kuvvetli
Çabalamak, araştırmak, bulmak ve pes etmemek için."
Sayfa 49 - Bilge Kültür Sanat YayınlarıKitabı okudu
"Tennyson" Ne güzel şeyler anımsattı bana..
"Gelin, benim dostlarım,
Çok geç değildir henüz yeni bir dünya aramak için... çünkü benim amacım
Ölünceye kadar yelken açmaktır ötesine gün batımanın... ve
Eski günlerdeki gücümüz olmasa da artık
O yeri göğü titreten, biz yine de biziz
Hala mangal gibi yüreğimiz var,
Zaman ve kader yıpratsa da bizi, irademiz kuvvetli
Çabalamak, araştırmak, bulmak ve pes etmemek için"
Sayfa 49 - Bilge kültür-sanatKitabı okudu
Bilemedim nasıl bir mangal yüreğimiz
Kömür gözlü çocuklarla yanıyor ve bedenim
Ateş içinde
Sayfa 73
Arka Sokak
şairim benim şair gözlerim var
bakarım ayva rengi bir akşam olmuş
denizler kiremitler pirinç gibi parlak
yaprakların arasında kirazlar
yine çocuk çığlıkları dünyayı unutmuş
ve yaslanıp çiçekli penceresine
bisikletçinin oğlu armonik çalar
sokakta mangal yakan sevgilisine
belâlım off-kıvılcımlı ve kıvrak
sen bizim araka sokak
delikanlı bir kız gibi rüzgâra karşı durmuşsun
boyunları terli ayakları çıplak
âşıksın çapkınsın sarhoşsun
etsiz ekmeksiz hayatın sere serpe
şimşek gibi bütün hüzünle birden gülüşün
gündüz işe gitmen gece efkâlanıp içmen
belâlım off-artık yeter be
Gelin, dostlar,
Yeni bir dünya aramak için vakit çok geç değil...
Günbatımının ötesine uzanmak için.
Yeri göğü sarstığımız
Eski günlerdeki kadar güçlü olmasak da
Hâlâ mangal gibi yüreğimiz var.
Zaman ve kader güçsüz kılsa da bizi, Sapsağlam irademiz var,
Çabalamak, aramak, bulmak
Ve pes etmemek için.
Sayfa 63Kitabı okudu
Canım İstanbul
Ruhumu eritip de kalıpta dondurmuşlar; Onu İstanbul diye toprağa kondurmuşlar. İçimde tüten bir şey; hava, renk, eda, iklim; O benim, zaman, mekan aşıp geçmiş sevgilim. Çiçeği altın yaldız, suyu telli pulludur; Ay ve güneş ezelden iki İstanbulludur. Denizle toprak, yalnız onda ermiş visale, Ve kavuşmuş rüyalar, onda, onda misale. İstanbul benim canım; Vatanım da vatanım... İstanbul, İstanbul... Tarihin gözleri var, surlarda delik delik; Servi, endamlı servi, ahirete perdelik... Bulutta şaha kalkmış Fatih'ten kalma kır at; Pırlantadan kubbeler, belki bir milyar kırat... Şahadet parmağıdır göğe doğru minare; Her nakışta o mana: Öleceğiz ne çare? .. Hayattan canlı ölüm, günahtan baskın rahmet; Beyoğlu tepinirken ağlar Karacaahmet... O manayı bul da bul! İlle İstanbul'da bul! İstanbul, İstanbul... Boğaz gümüş bir mangal, kaynatır serinliği; Çamlıca'da, yerdedir göklerin derinliği. Oynak sular yalının alt katına misafir; Yeni dünyadan mahzun, resimde eski sefir. Her akşam camlarında yangın çıkan
Üsküdar, Perili ahşap konak, koca bir şehir kadar... Bir ses, bilemem tanbur gibi mi, ud gibi mi? Cumbalı odalarda inletir ' Katibim'i... Kadını keskin bıçak, Taze kan gibi sıcak. İstanbul, İstanbul... Yedi tepe üstünde zaman bir gergef işler! Yedi renk, yedi sesten sayısız belirişler... Eyüp öksüz, Kadıköy süslü, Moda kurumlu, Adada rüzgar, uçan eteklerden sorumlu. Her şafak Hisarlarda oklar çıkar yayından Hala çığlıklar gelir Topkapı Sarayından. Ana gibi yar olmaz, İstanbul gibi diyar; Güleni şöyle dursun, ağlayanı bahtiyar... Gecesi sünbül kokan Türkçesi bülbül kokan, İstanbul, İstanbul
