Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi öğretim görevlisi olan Prof. DR. Muharrem KILIÇ hocanın öğrencileriyle paylaştığı kitap listesi:
Sophokles, Antigone
Aristophanes, Eşek Arıları
Platon, Toplu Diyaloglar
_İnsanIar, kuşIar gibi uçmayı, baIıkIar gibi yüzmeyi öğrenmişIer ama insan gibi yaşamayı öğrenememişIer.
_Görmek isteyenler için ışık, istemeyenler için karanlık vardır.
_Hiçbir şeyi kendisi kadar sevmeyen insan, sevdiği varlıkla, kendi kendisiyle baş başa kalmaktan çok hiçbir şeyden korkmaz. Her şeyi kendi için arar ama en çok kendinden kaçar.
"Bugünlerde . . . hakların eşitliği tanınıyor - (ama sadece) sözde tanınıyor, çünkü burjuvazi, feodalizme karşı mücadelesinde ve kapitalist üretimin gelişiminde, zümrenin bütün ayrıcalıklarını, yani kişisel ayrıcalıkları kaldırmak ve bütün bireylerin yasalar önünde eşitliğini, önce özel hukuk alanında, daha sonra dereceli olarak devlet hukuku alanında uygulamak zorunda kaldı. Ancak mutluluk dürtüsü önemsiz oranlarda ideal haklara yönelmiştir. Çok büyük oranda maddi araçları elde etmeye yönelmiştir; ve kapitalist üretim, eşit haklara sahip olanların büyük çoğunluğunun sadece geçinmek için gerekli olan neyse, onu garanti almaya (burada almasına denmeli bence; Ozan Erdoğan olarak kendi düzeltmem) özen gösterir. Bu nedenle kapitalist üretim, çoğunluğun eşit,"mutluluğu gözetme hakkı"na kölelik ve serflikten biraz daha fazla saygı - eğer saygıdan söz edilebilirse- gösterir."
Sayfa 324 - Alıntı esas olarak F. Engels'in Ludwig Feuerbach kitabındandır.
Kitabın yapısı
Kitap beş temel bölümden oluşuyor. Her bölüm Impara torluk'u, Imparatorluk'un köşelerde ve çatlaklarda nasıl ço zülüyor oldugunu göstererek, farklı bir pencereden ele ali- yor. Birinci Bölüm Imparatorluk'un işleyişinin giderek da ha yogun bir şekilde, tabi kılmaya ve güçsüzlügü biriktirme ye yönelik politikalara
Sayfa 52
Marx, komünizmin "birinci" ve "ikinci"
evreleri dediği şey arasında ayırım yapar. Birinci evrenin bir geçiş dönemi
olduğunu, bu dönemde üretim mallarının toplumsallaştırıldığını
ve ekonominin bir genel plana göre yönetildiğini, ancak ılımlı kıtlık ve
ılımlı egoizm koşullarının hala sürdüğünü (yani bireyin yetersiz toplumsallaşması
ya da "insanileşmesi") öne sürer. Bu evrede devlet -işlevleri
eşgüdüm ve hakemlik olsa da- hala gerekli bir kurumdur.
O halde her ikisi de insani faaliyet, gelişim ve kendini gerçekleştirmeyle
ilgilenmiş olsalar da, Marx ile Aristo arasındaki önemli bir
farklılık, Aristo ' nun bir mükemmeliyetçi olması, Marx 'ın ise olmamasıdır.
Aristo insani mükemmelliğin, yaratılıştan kaynaklanan ve azamileştirilmesi
(ya da en azından gayretle izlenmesi) gereken değer olduğunu
savunur. Demek ki, insan mükemmelliğinin gerçekleştirilmesi
-birkaç birey tarafından olsa bile- önem bakımından ağır basar. Aristo
için, en yüksek insani kapasitelerin mümkün olan en yüksek düzeye
çıkarılması, bu siyasetin herhangi biri ya da herkes üzerinde yaratabileceği
zararlı etkilere bakılmaksızın ilerletilmesi olmaktadır. Herşeyin
üzerindeki ideal, üstünlük ya da mükemmelliktir ve diğer bütün kaygı
lar bu amaca tabi olmaktadır.
Marx 'ın tam insani gelişim ya da gerçekleşme ideali ancak onun
daha yüksek insani entelektüel ve sanatsal faaliyetler ile bu faaliyetlerin
ortaya çıkaracağı kültürel ürünlere verdiği büyük önemin ışığında
anlaşılabilirse de kendisi, yukarıdaki anlamda bir mükemmeliyetçi
değildir, çünkü insan mükemmelliğinin baskın bir normatif (ya da ahlaki)
ideal olduğunu savunmaz. Pek çok kişinin pahasına birkaç kişinin
mükemmelliğini geliştirme düşüncesini Marx kesinlikle lanetleyecektir.
JOSEF STALİN-DİYALEKTİK VE TARİHSEL MATERYALİZM
Diyalektik materyalizm, Marksist-Leninist partinin dünya görüşüdür. Doğa olaylarına yaklaşışı, onları inceleme ve anlama yöntemleri diyalektik, doğa olaylarını yorumlayışı, bu olayları kavrayışı ve teorisi materyalist olduğundan, bu dünya görüşü, diyalektik materyalizm adını almıştır.
Tarihsel