'Oysa nefesimin kokusunu çekseydi havadan,
Tel,tel öpseydi saçlarımı.
Küçücük ellerimi, ayaklarını sevseydi.
Benim dahi bilmediğim benlerimi ezberleseydi vücudumdan.
Çayımı şekersiz içtiğimi,
Kitapların önsözünü okumadığımı,
Asla çorap giyemediğimi,
Arada uyurken güldüğümü,
Bilseydi.
Sevseydi, çok sevseydi beni.
Kıskansaydı saçma sapan şeylerimi,
Kavga etseydik,
Sevseydi, çok sevseydi beni.
Sahiplenseydi.
Attığı her adımda önce ben gelseydim aklına.
Film izlerken, yemek yerken, uyumadan önce, uyanınca.
Hep aklında olsaydım.
'Ben senin iyiliğin için söylüyorum' la biten cümleler kursaydı.
İyiliğimi, kötülüğümü, her şeyimi yalnız o düşünseydi.
Sevseydi, çok sevseydi beni.
Yıllar geçse aradan.
Unutamasaydı beni. Güzel bir şarkı mırıldanır gibi dökülseydi adım o hiç öpemediğim ağzından...'
26 Eylül 1943 Pazar sabahı Orhan Kemal’in cezası biter, hapishaneden ayrılır.
Ayrılmadan birkaç gün önce Nâzım Hikmet’e aşağıda okuyacağınız şiiri yazar, ona okur ve bu şiir Nâzım Hikmet’i ağlatır…
Nazım Hikmet’e
Sen
“Promete’nin çığlıklarını kaba kıyım tütün gibi piposuna dolduran adam”,
Sen benim mavi gözlü arkadaşım;
Kabil değil unutmam
Srebrenitsa, susmaya devam ediyoruz affet bizi.
youtu.be/27GY1oc0wOQ
Bosna’da büyük bir dram yaşandı.
Sırplar, savaş adı altında ve BM gözetimi altında Müslümanlara sistematik bir kıyım uyguladı.
300 binden fazla insan öldürüldü.
50.000 kadına tecavüz edildi (ki bunun gayesi tamamen Müslüman soyunu kırmaktı).
Boşnaklar bu acıları sırf Müslüman oldukları ve Türk kabul edildikleri
Bursa ceza evinde Nâzım Hikmet, Orhan Kemal’le aynı koğuşta kalmaktadır. Koğuş masasının üzerinde Orhan Kemal’in (asıl adı ”Mehmet Raşit Öğütçü”) bir roman başlangıcını görür. Okur. Ayağında takunyalar koşarak avluya çıkar Nâzım Hikmet. Orhan Kemal’e soluk soluğa sorar, “Siz mi yazdınız bunu?”. Orhan Kemal çekinerek, “Evet” der. Nâzım Hikmet büyük
Hasan Hüseyin
KIZILIRMAK
Silâh ve şarkı
ben bütün karanlıkları bunlarla yendim
doğacak çocuğumun kanında esen
emekçi karımın dimdik bakışlarında
ve çetelerin sipsivri uykusuzluğu
Gazetelere bakamıyorum, içim kararıyor. Kıyım, öldürme, öldürüşme..
Radyoda o, televizyonda o...
Koca toplum çıldırmış.
Bir deliyi iyileştirmek bile ne güç bir iştir..
Sayfa 27Kitabı okuyacak
Sen "Promete'nin çığlıklarını.
Kaba kıyım tütün gibi piposuna dolduran adam"
Sen benim mavi gözlü arkadaşım.
Kabil değil unutmam seni.
Sen,
“Promete’nin çığlıklarını
Kaba kıyım tütün gibi piposuna dolduran adam”
Sen benim mavi gözlü arkadaşım
Kabil değil unutmam seni.
NÂZIM HİKMET’E
Sen
“Promete’nin çığlıklarını
Kaba kıyım tütün gibi piposuna dolduran adam”,
Sen benim mavi gözlü arkadaşım
Kabil değil unutmam seni.
Sayfa 93 - Everest Yayınları
şu güzelim dünyamızda savaş ve kıyım
şu güzelim dünyamızda sömürü ve zulüm
şu güzelim dünyamızda işkence ve bin türlü cinayet
yani emperyalizm yani yedi boğumlu akrep
yani şu güzelim dünyamızda gökyüzü kadar mavi
gökyüzü kadar sonsuz bir özgürlük açana dek
davacısıyım bütün kayıp çığlıkların
Gazetelere bakamıyorum, içim kararıyor. Kıyım, öldürme, öldürüşme... Radyoda o, televizyonda o. Koca toplum çıldırmış.
Sayfa 34Kitabı okudu
