Bir çocuğun evinin pencerelerinden neleri görebileceğini kimse bilmez. Bir yetişkinle bir çocuğun seyrettiği yağmur aynı yağmur değildir.
Çünkü çocuk yağmuru seyrederken şemsiyeyi düşünmez.
jiyan kulîlkek di navbera paşeroj û pêşerojê de kulîlk e, hûn tenê dikarin di dema niha de bêhn bikin.
yaşam geçmiş ile gelecek arasında açmış bir çiçektir, onu sadece şimdiki anın içinde koklayabilirsin.
anladım ki susmak bir cüsse işi…
(…)
kalbe, sözden çok sükûttan mânâlar akar..
insan kâinatın sessizliğini anlayabilseydi, kim bilir belki de söz olmayacaktı.
insanlar sükûtun dilinden anlayacak, derin ve mânâlı
bakışlarla konuşacaklardı
ve ses, sükûtun heybetini bozmayacaktı…